Er was eens… een website van de Stichting ADD , waar ook een forum was.

Op een gegeven moment had ik daar een blog met de titel ” het echte leven” , maar wat is het echte leven? Het echte aardse leven? Tijdelijk wel. Voor mij is het meer iets van de dingen die ik meemaak of die me opvallen: Frank’s belevenissen 🙂 , die ik leuk of fijn vind te delen met de lezers. Zou ik niet willen delen, maar wel willen schrijven, is het een dagboek. Soms zelfs met een slotje erop.

Gisteren bleek opeens dat de website opgeheven was en daarmee ook het forum. Een typisch gevalletje van een beetje jammer: alle tekst weg , gebruikersgegevens gewist en waar is de backup? O, die is er niet, behalve wat emailadressen of mobiele nummers van gebruikers . Jammer, dom maar niets meer aan te doen. Ook ergens wel fijn, want daarmee is ook alle tekst van een persoon die eerder een therapiegroep nodig heeft, dan forumleden, ook verdwenen.

Waar was ik gebleven in mijn blog daar? Bij mijn (niet) dating ervaringen via daingsites . Hoewel daar vandaag weer een ervaring bijgekomen is, ga ik het hier niet over hebben. In een ander stuk, kun je daar over lezen.

Vandaag de doorsnee van nietdoorsnee ; de foto van de MRI die vorige week gemaakt is van mijn nek.

Het is een mooie foto vind ik, maar de uitslag iets minder , namelijk slijtage van 2 nekwervels. Met dat nieuws liep ik om kwart over twaalf het ziekenhuis weer uit. In elk geval geen nekhernia. Hoera! Of nou ja…..hoera….slijtage gaat nooit beter worden en een hernia kan genezen.

Dit had ik niet verwacht, maar is toch ook echt het echte leven.

51 en op meerdere plekken al versleten.