Ik zeg wel eens, “ ik ben toch malle pietje niet?” Ik “vrees” nu dat dat wèl zo is. Sterker nog, ik lijk wel – zoals meneer Wilders het noemt: knettergek! Zal toch wel meevallen? Je bent een aardige ,sociale man, je mankeert iets, maar dat doen we allemaal. Hoezo dan knettergek? 

Je kunt ook doorslaan in zorgvuldigheid en behulpzaamheid en dat is precies wat er aan de hand is, vandaag de dag. 

Hashtag hoe dan? 

Zo bijvoorbeeld: ik neem alle tijd en aandacht om een mail te lezen van de ander. Tot zover nog niets bijzonders, zou je zeggen. Dan schrijf ik terug met alle aandacht, lees het 2 keer over , bedenk of alles er wel instaat en is het dan goed, dan stuur ik mijn bericht. 

Of als ik iets langer contact heb gehad per elektronische brief, geef ik voorzichtig mijn telefoonnummer. Daar zit wel een maartje aan; als ik merk dat er een lastig onderwerp in een brief staat, is bellen handiger dan 5 kwartier in de auto zitten voor een kopje koffie of participizza. Dan biedt malle pietje aan….”als je behoefte hebt om te bellen, mag dat.”

Allemaal nog steeds niet knettergek, hoor ik je denken. Tòch wel, zeg ik dan. Ik ontdek dat de meeste mensen het lief vinden en “dank je wel” zeggen, maar ik ben malle Pietje door wat ik zelf doe. 

Nog een voorbeeldje ? Komt ie : 

Ik buig me een weekend lang over een probleem van een ander, niet van mij in wezen. Ik schiet direct weer in de rol van hulpverlener, luistervink tot en met. Ik denk mee, probeer kalmte te brengen bij de ander , maar duik er zo diep in dat ik hoofdpijn krijg. Of ik had het al en het wordt erger. 

En jawel, de ander zegt “ dank je wel , fijn en stuurt misschien bij God’s gratie een virtuele hug . Zij of hij is er vanaf en gaat na het weekend heerlijk wandelen in de zon. Genieten jeuii ! 

Zo heb je Saartjes en malle Pietjes in het leven. Hashtag hoezo geven en nemen? Je hebt gevers en nemers in het leven.