Ik zou zeggen kleine huisjes, maar vooruit.

Vandaag eindelijk eens een stuk gefietst weer op mijn gewone fiets. Ik bedoel: niet de mountainbike. En ook geen trapondersteuning , al mag je dat tegenwoordig al vanaf 12 jaar. “Het is zo ver fietsen, naar school!” Elke afstand van 5 kilometer of meer, vinden ouders en kinderen tegenwoordig al ver. Heerlijk met een blik golden power op de elektrische fiets, naar school. Gezond voor je! 😉

Allora….(een woordje Italiaans mag wel in vakantietijd) …ik ging dus een stukje fietsen, met als eerste stop: de tiny houses, waar ik over gehoord had van iemand, die daar woont. Mijn camera had ik niet bij me, maar wel een smartphone.

Not so heul tiny eh?It felt mee, I think.

Leuk om even gezien te hebben. Ik zou wel eens binnen willen kijken; wie weet, krijg ik daar de kans nog eens voor.

Toen aan de andere kant van de weg nog even gaan kijken, waar de gemeente ook een tiny bos heeft gemaakt. Prachtig! Heel leuk!

Na 2 flinke glazen water, smaakte een Corona me heerlijk, aan het eind van de middag. Uit zo’n flesje hè, niet dat killer virus.