Ik probeer elke dag iets te gaan doen, alleen of met Sancho ( hond ) maar meestal sowieso samen als het kan. Gisteren was het een dag dat er heel veel regen viel. Niet zoveel als in Limburg , de Ardennen en in Duitsland, maar toch had het de nacht ervoor flink geregend en de hele dag door nog. Als het tussendoor even droog was, ging ik snel een klein rondje met het hondje. Hondje stopte bij de auto. “ Je wilt even in de auto ? “ Het woord “ auto “ hoef ik maar 1 keer te zeggen en hij springt een gat in de lucht . Dus….hup….tuigje om en de auto in . Gewoon wat rijden , zonder dat ik nog wist waar ik uit zou komen . De puber – cursus ging toch niet door . Voor jou – een cursus voor de puber – hond . Dan is dat duidelijk . Het werd een herinneringen – ritje opeens: door het dorp waar ik als puber gewoond had , hetzelfde dorp waar mijn oude moedertje weer is gaan wonen in een seniorenwoning en is blijven wonen tot augustus 2016. Een plek die ik dus heel goed ken. Toen door de polder verder; een polder waar ik zo veel gefietst heb , onderweg naar het volgende dorp. Wat was het veranderd ! Waar ik aan terug dacht was hèt plein, waar 1 keer per jaar kermis was, er was 1 snackbar en schuin tegenover de Chinees . Als je eten wilde afhalen , bracht je je eigen pannen mee, die zij dan vulden.

En zo reden we door , Sancho op de achterbank en het baasje achter het stuur. Och verrek !! de schaatsbaan ja ! en vlak daarvoor was ik al langs de voetbalclub gekomen , waar ik ooit bij de F – jes van VV Haarsteeg gezeten had. Een tijd waarin je grootste zorg was, dat je op tijd bij de training kwam. Elf jongetjes gingen gewoon op de fiets naar de club, zoals ik me herinner. Enfin, ik ben doorgereden en opeens wist ik waar ik wilde stoppen . Een prachtige plek , waar ik jullie mee naar toe zou willen nemen, met ook weer een boel herinneringen : De Haarsteegse Wiel . Ik reed een weg in, waar je alleen in mag rijden als je een vergunning hebt voor een boot of lid bent van de visvereniging. Ik geloof niet dat iemand dat controleert! en zeker niet met dit weer.Daar stopte ik, stapte ik uit en stapte ik in een nieuwe doos herinneringen.