Soms is het niet wat het lijkt :

Wat kon het vervelend zijn met buurvrouw Maria . Ik kan haar echte naam best noemen, omdat ze er niet meer is .

Een aantal mensen uit de wijk aasden op haar huis, toen ze met een grote zwarte stationwagen vertrok naar de wachtkamer van de hemel.

Het zijn ook fijne grote huizen voor als je alleen of met tweeën bent . Niemand van die mensen kreeg het huis toegewezen , maar wie dan wel ?

Wat leek het leuk, toen ik kennis maakte met mijn nieuwe buurman : een jongeman uit Eritrea !

Soms is het niet wat het lijkt, blijkt nu wel .

Zoveel jaar later, spreekt meneer nog steeds bijna net zo slecht Nederlands als na één schooljaar les . Dàt is hèt blijkbaar tegenwoordig en dan moet een stuk inburgering daar nog vanaf.

Ook de inburgering is niet helemaal gelukt; Jezus Christus wat een geluid produceert deze man met zijn stem! Ik ben al eens aan de deur geweest bij hem om uit te leggen dat ik last heb van zijn geschreeuw . Op Sesamstraat-achtinge wijze proberen uit te leggen hoe ik praat en hoe hij schreeuwt. Voor het volk uit Eritrea is dat normaal. Hoe ik dat weet ? Van een andere Eritreër ,die mijn taalmaatje was en van andere taalcoaches die ook geen zin meer hebben in het begeleiden van mensen uit Eritrea . Schreeuwen tegen elkaar is voor hen zoals wij praten met elkaar in de huiskamer. Och, wat leek het mij gezellig , “ nieuwe buren “ en ik nam mij voor vrienden te worden met hem of in elk geval een goede buur . Door wat te helpen en hem wat wegwijs te maken. Helaas….waar geen wil is, is geen weg en als er altijd een club mensen uit jouw land vlakbij is, waarom zou je dan de Nederlandse taal en gewoonten gaan leren? Het zijn lieve mensen maar puntje puntje puntje

Laatst ontmoette ik weer eens een Syrische man in een schoenenwinkel . Hij hielp me en ik raakte een beetje in gesprek met hem. Ik vroeg waar hij vandaan kwam en zei iets over het feit dat hij zo goed Nederlands sprak . Zelf vond hij blijkbaar van niet, want zei hij “ ik ben al 4 jaar in Nederland ! “

Pas geleden, eind 2022, ging naar een winkel in de buurt van mijn nieuwe taalmaatje.

Toeval of niet, ook deze man in de winkel, ik denk de eigenaar, komt uit Syrië , sprak best wel goed Nederlands , is beschaafd en lijkt zin te hebben om er het beste van te maken in een nieuw land. Een beetje hetzelfde als ik heb mogen ervaren met mensen uit Iran indertijd. Gewoon prettig in de omgang en nee dat zal heus niet altijd zo zijn. Laten we vooral niet iedereen over één kam scheren.

Mijn taalmaatje, een man uit Irak, laag geletterd, laat dochterlief nogal eens afzeggen: Hij is dan ziek, heeft een afspraak, de auto moet naar de keuring , weer ziek, weer een afspraak en onze taal oefenen lijkt voor meneer van geen belang.

Daar zit je dan met je goeie gedrag : helpen , andere cultuur en taal.

Het leek zo leuk!

update: 21 januari 2023