Categorie: fotografie

Renovatie wielen

On door Frankinfotografie, leven, Natuur, werk, werk en inkomen

De “ Heinis “ , een niet al te groot natuurgebied , waar ik bijna elke dag wel kom en meestal met Sancho , mijn Cocker spaniel , maar soms ook even zonder; als ik foto’s maak.

Een hondje aan de lijn is lastig met een camera in de hand . Later ben ik wel nog een keer gegaan mèt hem . Hij vond het maar vreemd , maar ook geweldig die kale boel!

Dat bedoelen ze dus met “ renovatie Heinis- wielen “ :Bomen en struiken rooien. De wielen moeten vrij gemaakt worden . Waarom ? Ik zou het niet weten .

Enfin, ik ben met de camera eens rond gaan lopen en nu dat kan, ook een stukje door het weiland .Een paar van die foto’s , deel ik hier met jou.

(Even) geen koeien en een open wei
Nu kan ik wel bij het water komen?
Kale boel!
Schitterend?!
Nooit eerder dichtbij de boom in het veld gekomen
Heinis . De enige b(r)oer, in de linker boerderij, met 1 zus .

“Renovatie Heinis- wielen” , staat er op het bordje.

“Het leven is goed in m’n Brababantse land” Op zich is het Brabantse landschap heel mooi ; alleen jammer Dat “Brababants Landschap” niet doet wat ze schrijft of zij hebben een ander idee over het onderhouden van natuur;

iedereen zou blij zijn als zij geregeld snoeiwerk zouden verrichten en misschien wel met vrijwillige medewering van bewoners uit de omgeving. Met Carnaval is het dan klaar en eigenlijk ben ik niet benieuwd naar wat men dan bedoelt met klaar. Dat wil ik eerder vrees noemen, als ik nu al zie wat zij verwoest hebben met enorme machines. Aanvankelijk was ik wel benieuwd naar wat ze toch zouden bedoelen met “renovatie Heinis-wielen” , toen een man met een muts op en werkkleding aan, die bordjes aan het plaatsen was. De foto’s laten eigenlijk niet erg goed zien, hoe het gebied kapot is en al helemaal niet hoe mensen er kapot van zijn, wat ze hier vandaag de dag aantreffen.

Misschien moeten er eens wat mensen gerenoveerd worden?

Wens

On door Frankinfotografie, leven, sociaal leven

Nee, 2023 gaat zeker niet het beste jaar worden . Wel dat ik JOU dat toewens .Dat wel! Ik bedoel , in de wereld , de grote wereld .

In de kleine wereld ? Mijn wereld ?

Elk jaar zijn er momenten van geluk , pijn , verdriet , lachen , ziekte , gezondheid , armoede , geld , oorlog en vrede .Welk jaar was het beste jaar, tot nu toe ? Ik zou het niet weten . Het waren altijd de kleine dingen die het hem deden .

Ik probeer ook volgend jaar weer te genieten van de kleine dingen :
Een beestje ;
Een bloem ;
Een man die wat aardigs zegt ;
Een glimlach van een kassameisje ;
of zelfs een kartonnen meisje .
Ja toch, niet dan ?Nou dan .

Paprika

On door FrankinCovid 19, eten, fotografie, gezondheid, leven

Goedemorgen……

Dag 22 van juli van 2022 in onze jaartelling.

Ik heb erg goed geslapen en dat mag in de krant . 

Tijdenlang  sliep ik slecht , had ‘s nachts last van hartkloppingen en ook ‘s morgens bij het opstaan . 

Niet dat ik bid , anders zou ik bidden dat het zo blijft .

Ik denk dat ik weet waardoor het komt : 

Ik ben een tijdje terug gestopt met kijken naar beeld en luisteren naar woord dat ons beïnvloed. Beeld en geluid die een kijk geven op de huidige situatie op onze aarde . Negatief of positief , die beelden en geluiden hebben invloed op ons. 

Denk maar eens terug aan het begin van de Corona – tijd ; elke dag de beelden van mensen die ernstig ziek waren , doden , mensen in filmpjes die opriepen “ blijf in uw kot! “ oftewel “blijf thuis ! “ en dat gefilmd door een Vlaming die ernstig ziek was . Weet u nog ? Elke dag beelden uit ziekenhuizen. Het werkt allemaal op ons in . Bij ieder mens ! 

Andersom ook: positieve beïnvloeding . Wat gebeurt er ? Onze hersens zijn programmeerbaar , dat we en dat weten beleidmakers ook. Die positieve beïnvloeding is toch juist heel goed ? Nee, voor mij niet , want dat geeft ook beeldvorming : een blij gezicht , een opgewekte stem en zeer positieve berichtgeving geeft de mens hoop . Dat is toch mooi?! Ja, prachtig ! Toch luister ik niet meer en wel hierom : keer op keer brengt het teleurstelling , als het ook deze maand niet *goed komt . *Goed is dan een prachtige nieuwe wereld . Wat deed ik ? Ik ging zonnebloemen zaaien , fietsen , naar leuke podcasts luisteren , wandelen en het gaat langzaam beter met me . Niet door een president , Buddha  of Jezus , maar door me niet meer bezig te houden met wat wie allemaal zegt , vanuit een kamer of vanaf een wandelpad . 

Mijn toenmalige vriendin zong wel eens de woorden “ wacht maar , stil maar alles komt goed “ . Ik kreeg gisteren van iemand een bericht die per toeval terecht kwam bij dat lied met de oorspronkelijke tekst “ wacht maar, stil maar, alles wordt nieuw “.

Franck 

Extra belicht zijn vooral de zaden

Nieuw objectief

On door Frankinfotografie

Ik zie het breder ?

Nee, gisteren kwam een nieuw objectief binnen, met de pakketdienst :

Pentax ,12-24 mm groothoeklens .

Die ben ik vandaag even gaan proberen .

“Here are the results “ , zeiden ze dan bij het songfestival. Is dat nog zo ?

In elk geval of anyway , hier een paar foto’s , die ik wil laten zien :

Wensen

On door Frankinfotografie, gezondheid, leven, Natuur, psychologie, sociaal leven, vakantieEen reactie plaatsen

Weer een nieuw soort belevenis vandaag:

Of ik eens wil schrijven over wat mijn wensen zijn. hmmm……lastig!

Toen werd het beter en concreter voor mij:

“Wat zijn je wensen op korte termijn?” vroeg ze.

Waarom dat beter is, zal ik dat eerst uitleggen? Ja? doen? Doen!

Ik heb ervaren dat niets van mijn verwachtingen uitgekomen is, in dit leven.

Ik was een jaar of 17 en had allerlei verwachtingen natuurlijk . Dat hebben we allemaal. Dat denk ik toch.

Uit een oud album
Eerst een beetje bruin worden . Sweet 17 .

Ik in elk geval wel! Wat is er eigenlijk uitgekomen van die verwachtingen? Bijna niets! Ik heb een fijn huis met een tuin en een opbergschuur en ik heb en hond gekregen.

Bijna alles is dus anders gelopen en dan ontdek je, dat je beter geen verwachtingen kunt hebben in het leven. Zo sta ik er tegenwoordig of eigenlijk al jaren in. Het sluit wel prachtig aan op een stukje dat ik eens schreef over een meisje van 17 , waar ik een gesprekje mee had. Een meisje dat haar hartje volgde, iets met muziek, licht en techniek wilde ipv een beroep waar je goed geld mee kunt verdienen.

Ook een ding waar ik nooit mee bezig was en ben: geld verdienen. Maar dat was niet de vraag van die vrouw deze ochtend. Wat mijn wensen zijn op korte termijn, vroeg ze. Ik zit hier te tikken en denk: een nieuw bureau ! Hoeft niet nieuw, mag gebruikt zijn. Graag zelfs! Dat bedoelde ze vast niet, maar het is wel een wens en te realiseren.

Een belangrijke wens en misschien moeten we het eerst hebben over wat “korte termijn ” eigenlijk is…… zou verandering zijn.

Dat moet ik uitleggen, gok ik zo:

Mijn wens is een mooiere wereld en nee, niet terug naar normaal. “Normaal” was de wereld van ikke ikke ikke, een gebrek aan saamhorigheid , een wereld die zich afspeelt tussen schermen en vaak op afstand. Soms ook een koppel dat naast elkaar zat aan een tafeltje, elk met een schermpje en een kopje koffie voor hun neus.

Dus juf, wat ik wens? verbinding, contact , liefde , contact met min of meer gelijkgestemden , een mooie vriendschap of misschien meer, Closer to the heart . Dichter bij hart en natuur. Ja!

Een wandeling langs het strand; een wens die op korte termijn waarheid kan worden, dunkt mij.

Tafeltje voor 2

Een korte vakantie, maar wat is kort?

Me weer fijn en ontspannen voelen. Dat moet helemaal bovenaan, maar als je niet doorsnee bent, doe je dat ook anders. haha !

Doosje herinneringen

On door Frankinfotografie, Geen categorie, leven, Natuur, sociaal leven, vakantieEen reactie plaatsen

Ik probeer elke dag iets te gaan doen, alleen of met Sancho ( hond ) maar meestal sowieso samen als het kan. Gisteren was het een dag dat er heel veel regen viel. Niet zoveel als in Limburg , de Ardennen en in Duitsland, maar toch had het de nacht ervoor flink geregend en de hele dag door nog. Als het tussendoor even droog was, ging ik snel een klein rondje met het hondje. Hondje stopte bij de auto. “ Je wilt even in de auto ? “ Het woord “ auto “ hoef ik maar 1 keer te zeggen en hij springt een gat in de lucht . Dus….hup….tuigje om en de auto in . Gewoon wat rijden , zonder dat ik nog wist waar ik uit zou komen . De puber – cursus ging toch niet door . Voor jou – een cursus voor de puber – hond . Dan is dat duidelijk . Het werd een herinneringen – ritje opeens: door het dorp waar ik als puber gewoond had , hetzelfde dorp waar mijn oude moedertje weer is gaan wonen in een seniorenwoning en is blijven wonen tot augustus 2016. Een plek die ik dus heel goed ken. Toen door de polder verder; een polder waar ik zo veel gefietst heb , onderweg naar het volgende dorp. Wat was het veranderd ! Waar ik aan terug dacht was hèt plein, waar 1 keer per jaar kermis was, er was 1 snackbar en schuin tegenover de Chinees . Als je eten wilde afhalen , bracht je je eigen pannen mee, die zij dan vulden.

En zo reden we door , Sancho op de achterbank en het baasje achter het stuur. Och verrek !! de schaatsbaan ja ! en vlak daarvoor was ik al langs de voetbalclub gekomen , waar ik ooit bij de F – jes van VV Haarsteeg gezeten had. Een tijd waarin je grootste zorg was, dat je op tijd bij de training kwam. Elf jongetjes gingen gewoon op de fiets naar de club, zoals ik me herinner. Enfin, ik ben doorgereden en opeens wist ik waar ik wilde stoppen . Een prachtige plek , waar ik jullie mee naar toe zou willen nemen, met ook weer een boel herinneringen : De Haarsteegse Wiel . Ik reed een weg in, waar je alleen in mag rijden als je een vergunning hebt voor een boot of lid bent van de visvereniging. Ik geloof niet dat iemand dat controleert! en zeker niet met dit weer.Daar stopte ik, stapte ik uit en stapte ik in een nieuwe doos herinneringen.

Doosje herinneringen. Of bootje .

Zweden doen het anders

On door FrankinCovid 19, fotografie, gezondheid, leven, sociaal leven, werkEen reactie plaatsen

Op 13 april van dit kroon – jaar , maakte ik een afbeelding , met tekst erop. Naar het journaal kijk ik nog nauwelijks , maar een artikel lees ik nog wel eens .

De tekst bovenaan, is helaas moeilijk te lezen: “ The winner of the COVID 19 festival”

Daar leek het wel op! : welk land stond bovenaan en waar stond Nederland ? Elke dag een update over de doden per land! Enkel en alleen over doden.

Ik heb , zonder me af te vragen of dat legaal is, een stuk tekst gekopieerd uit een artikel, dat ik hieronder ga plakken.

“De virusuitbraak heeft Zweden in het voorjaar flink getroffen, en het land heeft beduidend meer doden dan de buurlanden. Maar het Zweedse RIVM denkt dat het ergste voorbij is. En dus gaan de Zweden door met de lijn die ze vanaf het allereerste begin hebben uitgezet. In Stockholm is het weer drukker op straat, in winkels en openbaar vervoer. Het is een groot verschil met een paar maanden geleden: toen vormde de Zweedse hoofdstad het epicentrum van de uitbraak en was het straatbeeld leeg. Veel Stockholmers werkten toen vanuit huis, zoals de overheid adviseerde. Nu is de ochtendspits terug van weggeweest, waarbij meer pendelaars nu kiezen voor de fiets in plaats van het openbaar vervoer. “Het is heerlijk om weer wat mensen te zien en weer terug te zijn op een echte werkplek”, zegt zelfstandig ondernemer Carl-Johan Örndahl.

Weinig bemoeienis van de staat, Zweden zijn zelf verantwoordelijk

Zweden valt op met een eigen aanpak. Vanaf het begin werd er bewust gekozen voor een strategie, die mensen lang moesten kunnen volhouden. Gebaseerd op persoonlijke verantwoordelijkheid en weinig ingrepen. Er was het vertrouwen dat mensen zich aan de corona-gerelateerde gedragsregels houden.

“In Zweden is er wederzijds vertrouwen tussen de bevolking en de autoriteiten.”

Epidemioloog Emma Frans

De keuze om zo weinig mogelijk in te grijpen met coronaregels en wetten is volgens Frans toch verstandig: “In andere landen zijn er oplopende conflicten tussen de autoriteiten die de besmetting proberen te stoppen, en de bevolking die weer wil werken en het dagelijks leven wil oppakken. Dat is problematisch. Ik denk dat het belangrijk is, dat er in Zweden een wederzijds vertrouwen bestaat tussen de bevolking en de autoriteiten.”

Zweden doet het anders dan wij en in mijn ogen : vooral beter. Hier lopen de conflicten aardig op,maar ook in Duitsland , Engeland , Spanje , Italië , om er nog maar een paar te noemen.

håll ut, dat hou vol betekent, zag ik op website van de Zweedse meubelwinkel

Håll ut, kun je makkelijk zeggen, als er vrijwel geen beperkingen zijn. Jammer dat de Zweedse winkel, dan weer wel Nederlands beleid voert:

De indirecte mondkapjes plicht. Gelukkig heb ik gisteren, samen met mijn beste vriendinnetje , een badkamerkast in elkaar gezet en opgehangen.

Vandaag had ik wel een God Morgon! Voorlopig zal ik daar (die grote meubelzaak) niet meer komen, want ik vind het echt heel akelig. Je gaat er niet direct aan dood, maar benauwds krijg je het wel. Ik heb te doen, met die meisjes bij de bakker en de supermarkt waar ik meestal kom. Ook met die jongens, voor alle duidelijkheid. En de klanten in de winkel,maar die dragen het nòg vrijwillig . Nòg wel;

Het komt eraan: verplicht een mondkapje, avondklok en dan naar fase 2, lockdown 2.

Vakantieverhalen

On door Frankinfotografie, gezondheid, leven, Natuur, sociaal leven, vakantieEen reactie plaatsen

“Vertel je vakantieverhalen!” Dat kwam ik ergens tegen. Waarschijnlijk reclame in de mailbox . Ja, zeker! Een bedrijf dat na de zomervakantie korting geeft op jouw fotoboek.

Het zit er weer op de vakantie! Of moet het nog beginnen? Ik weet het niet. Ik ben in de war, maar psychiatrisch wel gezond. De vakantie begon al vroeg dit jaar: met een vriendin ging ik samen, vlak voor de vakantie nog ergens eten. Daarna ging de boel op slot en was het heerlijk rustig op straat! Dan is het toch vakantie? meestal wèl ; als het aanzienlijk rustiger is dan normaal, zit de meute in Frankrijk, Spanje, Turkije , Kroatie of desnoods in Oostenrijk.

Klopt dat wel? Wat was er nou, op 16 maart van dit jaar? Verroest! Dan is het geen vakantie en nu weet ik het weer: het was iets met thuis werken en iets dat we samen onder controle moesten krijgen. Jij weet het vast wel.

Vakantieverhaal summer 2020

Tussen 2 haakjes en ik wil niet flauw doen, maar moet dat geen “zomer 2020” zijn? Vast een typefout.

1280

Mijn vakantieverhaal was soms wel spannend, maar niet om daar een fotoboek van te maken. Vakantiedromen had ik wèl maar daar heb ik geen foto’s van. Ik had best een weekje Normandie gewild, om maar eens iets te noemen. “Misschien in september, als de scholen weer beginnen en iedereen aan het werk is” , hoor ik mezelf nog zeggen. Nog even en het is alweer herfstvakantie. Die kinderen zullen ook wel moe zijn nu. Ze moeten zo hard leren tegenwoordig. Even een kikkertje wegwerken uit mijn keeltje. Mijn spreekwoordelijk keeltje natuurlijk hè. Ik tik deze tekst op een toetsenbord, hoewel een radio – blog ook leuk zou zijn. Kaarsje erbij, glas alcoholvrij bio bier en fijn luisteren.