Omdat ik gelukkig 😜 weer eens wakker lag , ging ik denken en nee denken moet je niet doen als je wilt slapen .
Dat weet ik wel , maar soms lukt het toch niet .
Nu is het maandagavond en wie zie en hoor ik op “Jouw Buis” ?
Bart . Bart in Peru . Ik ken Bart niet overigens, maar wat hij zegt over “Samen ” , sluit aan op mijn gedachten. Wil je weten wat die gedachte is, lees dan even verder.
Nou ben ik ook 2 keer in Peru geweest en 2 keer met Peruanen in een gezin mee geleefd .
En erg meegeleefd met de mensen daar.
Ik ben wonder boven wonder ook 2 keer in Ecuador geweest , waarvan 1 keer , dat ik samen met een Ecuadoriaanse in een huis geleefd heb . De andere keer was ik daar op reis . Ook prachtig !
Waar ik naar toe wil ?
Wat ik in de nacht van zondag op maandag lag te denken : armoede , niet de financiële armoede maar armoede in sociaal opzicht . Dat is wat hier ontbreekt ! : Samen ! Er bestaat geen samen , in dit land . Dat is wat ik in Peru en Ecuador wel zag : mensen zijn er voor elkaar! Ze hebben elkaar ook nodig . (en hier minder)
Weet u nog ? “ Samen tegen Corona ? “ “ Alleen samen krijgen we de overheid eronder “ Nog eens ; dàt samen met hoofdletter S kennen wij niet . Ik zie het niet tenminste, al jaren niet.
Ik ga niet zeggen dat dàt de grootse armoede is , want ‘ s morgens de deur uit gaan met de vraag of je die dag überhaupt iets te eten zult hebben, water (om je te wassen), een dak boven je hoofd of kortom het ontbreken van de basis , is veel erger . Misschien heb je ooit gehoord van de “pyramide van Maslow “? Bewustzijn zit bovenaan en onderaan in de basis , onderdak en voedsel . Dat moet eerst in orde zijn.
Een groot deel van de Ecuadorianen en Peruanen zit in die basis van die piramide :
“ Er is altijd spanning tussen man en vrouw; je kunt geen gewone vriendschap met een vrouw hebben “ , zei iemand eens tegen mij . Ik wist dat niet ! Natuurlijk weet ik dat ook al heel lang , maar vergeet het vaak . Zo beleef ik het , 35 jaar geleden en vandaag weer :
Als man kun je een vrouw niet zomaar uitnodigen voor een glas thee. Er zit altijd iets achter ! Je kunt niet zomaar met je vrouwelijke collega naar de film , want je ziet en hoort de andere collega’s al denken : Oe la la ….dat gaat wat worden . Of : “gaat het al wat worden, Franck ? “ vroeg hij met brede glimlach .
Een vrouwelijke collega kwam hier eens eten . “ ja ja eten ….hahaha….”zegt de doorsnee man . “En boven zeker het toetje … haha?”
Ik denk dat ik echt van een andere planeet kom. Ik heb dat niet door ! Ook andersom niet ! Ik had het laatst eens dat een vrouw voorstelde ergens te wandelen , elkaar te ontmoeten en te kletsen . “ Niet als date hoor ! “ schreef ze nog in haar bericht . Nee! Zo had ik dat ook nog geen seconde gezien . Op bepaalde gespreksonderwerpen was er wat aansluiting en dat kan prettig zijn. Achteraf bleek het anders : ze wilde even peilen of ik misschien …..wellicht voor haar , maar nee ik was hèt niet voor haar. Even scannen, vragen naar wie ik ben en wat ik doe, om vervolgens te denken: nee. Hoe kom je daar achter , zou je dan misschien vragen ? Ik voel dat al snel op de eerste plaats en veder bij het afscheid viel mij het lauwe “ misschien tot ziens “ op. Ik voldeed niet en dus was de interesse over . Zoals ik al heel goed aangevoeld had, toen zij in haar Feest stapte , om weer naar huis te rijden. Het ging zoals ik al wist: ik hoorde nooit meer wat van die vrouw. Dat was klip en klaar: contact en vriendschap was niet de beoeling voor haar.
Nog maar pas geleden maakte ik mee dat het ècht andersom was: ik ging bij een vrouw op de koffie, wat praten en wandelen met haar en mijn beste vriendje hond . Dat dacht ik althans! Zo reed ik daar naar toe! Zonder spanning, die ik wel kende als ik vroeger eens een date had. Wat er gebeurde ?! Toen de koffie op was en zij broodjes stond te bakken , zei zij dat ze het wèl zag als date . Ik kom echt van een andere planeet ! Dat zei ik niet maar het rijmt op date .
In mijn laatste betaalde baan, zei een jonge vrouw met een lichte verstandelijke beperking wel eens “jij ben gek jij!” met een brede lach. Op dat punt was zij nog niet zo verstandelijk beperkt misschien? Ik ben gek ja! Niet gek, maar niet zoals “het heurt heur”. Anders, niet doorsnee of als ik lang geleden wel eens een date had , hoorde ik een paar keer “je bent bijzonder” .
Verrek joh! Ik denk nu opeens aan kinderen op de kleuterschool; toen er nog een kleuterschool was;
toen jongens nog jongens waren en meisjes gewoon meisjes. De tijd dat als je een jongetje speelde met een meisje, hij wel op haar zou zijn! Daar werd om gelachen, totdat het jongetje het begrepen had: dan ging hij voetballen of vechten met andere jongetjes. Dàt is hèt! Als je 50 jaar later een vrouw op de thee vraagt, zul je wel wat van haar willen. Och ja verhip! Ik vergeet dat steeds, want ik….ik ben ik.
Van je wef wef wef , duw het volk in de heg en de koning rijdt door de plas .
Hij doet er zijn plasje overheen ?
Een plas met bloed die hij samen met nar Mark aanricht ?
Dat is toch een nar , a jester ?Hij blijft lachen onze nar .
Wat zei hij , onze koning , ook al weer op een 4 mei van een jaar , waarin de ellende zichtbaar werd voor het volk ? Laten we niet normaal maken, wat niet normaal is.
Wat zei Keg van D66 zo’n twee jaar later ? We moeten allemaal een tandje terug ? Zoiets zei ze , waarmee ze ook echt bedoelde Wij, niet zij ; zij blijven lekker vliegen , zij gaan geen insecten eten , zij zetten de cv lekker op 21 , zij gaan geregeld op reis , zij staan niet urenlang te wachten op het vliegveld . Nee, Wij , wij moeten wat meer bewegen , een warme trui aan doen en met een deken in de kamer , koud douchen en dan overleven we het wel met wat steun. Ik herinner me opeens weer een woord , een heel fijn woord dat erbij hoort : “Samen “ dat was hèt . We – Samen .
Wat hoorde ik gisteren nog eens : “we noemen het ook wel hoedjesdag. “ Waarom heeft de koning eigenlijk geen hoed op ? Een zwarte , die met een rand waardoor zijn gezichtsuitdrukking slechter te zien is . Idee Willem?
Zet je hoedje op , trek een narrenpak aan , maar bedenk wel :
It is a script for a jester’s tear .
De nar moest de koning aan het lachen maken , maar dit script , deze agenda bezorgt ook een nar tranen .
Ik haal dit uit Wikipedia:
“Een nar was soms iemand die door afwijkende geestelijke of lichamelijke eigenschappen (mismaakt; ‘geestelijk beperkt’) onbewust de spotlust opwekte, soms een intellectueel die bewust spotte en politieke invloed had.”
Aan welke persoon doet dit jou denken ?
Een verschil :deze nar laat geen traan rollen om wat er vandaag de dag aan de hand is .
Heb een mooie dag met of zonder hoed , met of zonder prince, maar geniet zolang je nog kunt!
Op 1 juli 2022 zou mijn abonnement ingaan, maar 30 juni , kwam ‘s avonds de monteur om half negen. (20:30) Oké, een dag eerder, is geen probleem. De providers regelen dat wel onderling, dacht ik.
30 juni , 00:00 uur : geen internet meer van kpn en ook niet nog niet van T-mobile. Een dag zonder internet, telefoon en tv, blijkt dan best lastig. Ook je radio gaat via het internet tegenwoordig , dus dat werkte ook niet.
Enfin, de monteur kwam blazend en puffend binnen , al met een blik van ik heb er weinig zin in! Zo begon het al. Mijn lieve en enthousiaste cockerspaniël is nieuwsgierig en dat vond meneer al vervelend. Dat kan. Toen ging hij het modem – beugeltje bevestigen. Ik was al benieuwd naar hoe deze man met een accuboor een gat in een betonnen muur zou gaan boren. En nee natuurlijk, dat lukt niet. Accu – boor numero 2 . Wat had hij verwacht? Dat dat wel zou lukken? Die boor van Lidl zou dat wel kunnen? Geïrriteerd en buiten adem , liep meneer even naar de auto. Hè hè, de klopboor en jawel, toen lukte het. Logisch lijkt mij! Ik had gezegd dat het om telefoon en internet ging en geen tv. Wat doet hij? Sluit de tv modem van KPN aan op het nieuwe modem van T-mobile. Vervolgens was hij het kaartje kwijt waar de code op staat voor WIFI en om in te loggen op het modem. Gelukkig gevonden op de vloer. pfffffieuw ! Nog een geluk dat de hond het nog niet te pakken had. De smartphone heb ik toen met zijn aanwijzing verbonden met WIFI, maar niks van een check door de monteur: of het ook echt werkte en met welke snelheid. Ten minste 1 computer zou worden aangesloten. Dat mocht ik zelf uitzoeken. De telefoon werkte niet, ontdekte ik toen meneer al de deur uit was. Voordat hij ging, stelde hij nog wel een vraag of ik nog vragen had. Gezien het verloop en de vriendelijkheid, wilde ik maar 1 vraag stellen, hoe ik de standaard naam van het modem kon wijzigen. Dat moest ik maar opzoeken op de website, was het antwoord. Okè, super bedankt! Ahum!
Kortom: slechte service, klant – onvriendelijk en niet uitgevoerd wat beloofd was.
(in dat leuke filmpje , ter ondersteuning van de tekst “wat kunt u verwachten?”
Je springt eruit, maar heb je er goed aan gedaan? Internet werkt, telefoon werkt, nummerweergave werkt niet meer, onbeperkt bellen Nederland? Naar vaste nummers, geen mobiel. (Ik heb met een vriend voor 13,47 euro zitten bellen)
Overstappen? Ik heb nog nooit zonder problemen een overstap gemaakt, wat betreft internet aansluiting dan.
Ja, dat is zeker een belevenis ! Niet speciaal wat ik vandaag beleef , of wat ik gisteren beleefd heb , maar een thema in het mijn leven is het .
Geld willen we allemaal ! Het liefst veel , toch ?
Kijk er maar goed naar, nu het nog kan . Es otra cosa oftewel: dat is wat anders.
Ik geef al heel mijn leven niks om geld eigenlijk. In mijn puberjaren al niet ; als vrienden gingen werken voor hun busreis naar Benidorm, ging ik met 2 vrienden fietsen . Eerst naar de camping in Bennekom en een dag later naar Utrecht . Was ik minder gelukkig dan mijn vrienden in Benidorm? Zeg jij het maar ! Ik weet het niet ! Ik weet wel dat we daar enorm gelachen hebben . Ook ruzie gehad èn dat heb je in Spanje nooit ! Toch ? Oh jawel , toch wel. In Spanje had ik eens ruzie .
Geld . Ja, dat is het onderwerp . Wie ook nooit geld had , maar steeds precies kreeg wat ze nodig had , was mijn moeder . Ben ik daar slechter van geworden ? Nee, wel beter . Dat denk ik toch . Ik heb ervaren dat Sinterklaas vieren , voor mij ging om gezelligheid en creativiteit : de mooiste surprises en gedichten met een cadeautje van soms maar 5 gulden. Voor de jonge lezer , die dit blog leest , dat was te vergelijken met….ongeveer 5 euro nu . “ Daar kun je toch niks voor kopen ? “ hoor je wel zeggen . “Echt wel ! “ , zeg ik dan . Als je je best deed en God de rest [knipoog] , kon je leuke kleinigheidjes kopen . Wat wil ik nou precies zeggen ? Oh ja, dat ik niks om geld geef . Wat betreft cadeautjes ; ik geef makkelijker , dan dat ik krijg en iets kleins of tweedehands kan ook.
Geld ;
het speelde weer een rol toen ik op kamers ging wonen,met mijn 19 jaren jong . Dan zie je wat alles kost en ik zag ook dat ik heel goed zuinig kon zijn. Elke week uit gaan , zat er ook niet in . Vaak zei ik tegen vrienden “ sorry jongens, maar ik blijf thuis , want ik heb nu geen geld om uit te gaan.” Heb ik wel geld, geef ik het wel makkelijk uit .
Geld : het maakt niet gelukkig , maar ook weer wel .Dàt klinkt heel tegenstrijdig met het stukje hierboven hè? Reizen vond en vind ik wel fijn en leuk en daar heb je wel geld voor nodig . Op mijn eerste reis buiten Europa , in Ecuador ontdekte ik weer opnieuw iets , waar je wel wat geld voor nodig hebt : een spiegelreflexcamera. Die kwam er , maar pas op mijn veertigste verjaardag . Een cadeau voor mezelf . Tjonge wat was ik er blij mee !
Ik kom tot een eindconclusie en die anders is dan bij aanvang : het is fijn als je genoeg geld hebt om te kunnen doen wat je graag wilt of wat jou echt wat brengt , zoals een reis of mooie camera . Een tv van 127 cm ? Die hoef ik dan niet , zoals ook allerlei andere spullen, omdat iedereen ze heeft . Of vaak uit gaan eten , waar veel mensen veel geld aan besteden . Leuk om met iemand te gaan eten , maar dan moet het wel bijzonder zijn. Anders kook ik liever zelf ; meestal lekkerder , goedkoper en relaxter . “ Dat zeg je omdat je het niet kùnt betalen ! “ zou zomaar iemand kunnen zeggen . Nee! Ook toen best wel goed betaald werd , door een goede werkgever , ging ik weinig in een restaurant eten èn zeker niet daar waar de appelmoes met kers standaard op tafel stond . ( of is dat nog zo ?) Ik mag helaas geen reclame maken . Ghe ghe !
Hoe kwam er nou bij om hier eens over te schrijven? Omdat ik ergens las “ omarm geld als een vriend “ , maar als ik daar aan denk , denk ik : geld geef ik makkelijk weg , maar een echte vriend niet .
Ik houd het hierbij : geld maakt het wat makkelijker . Had ik ècht heel veel geld , een paar miljoen , zou ik een stukje vrijheid kunnen kopen ; ergens in het midden van het land , met buren op 50 meter afstand .
Vroeger , heel lang geleden , toen Nederland nog de gulden had ,moest ik stage lopen voor mijn opleiding . Wie niet hè?
Ik dacht dat het wel lekker ging .
In een gesprek met de stage begeleidster , vroeg zij :“ waarom ben je eigenlijk deze opleiding gaan doen ? “
– ik dacht dat ze bedoelde: “ waarom ben je eigenlijk deze opleiding gaan doen ? “ Ze bedoelde iets anders : ze vond mij niet goed functioneren, maar dat vond ze moeilijk om te zeggen, hoorde ik achteraf. Soms kom je mensen tegen in je leven , die niet precies zeggen wat ze bedoelen. Hoe had ik moeten weten wat zij precies bedoelde ? Ik kreeg toen een stage begeleider, die tegen me zei dat het team vond dat ik niet goed functioneerde en waarom. Het was pijnlijk, maar wel duidelijk.
Soms doe je dingen in je leven die :
Je niet zo goed kunt ?
Waar je niet geschikt voor blijkt te zijn?
Waar je van droomt en in feite ook maar een droom is en ja hé….de meeste dromen zijn bedrog ?Het kan ook een illusie worden die je jezelf en de ander voorhoudt. Ik kan tegen mezelf en de wereld zeggen:”ik ben fotograaf!” op de vraag “wat doe jij?” Ik fotografeer, maar verdien ik daar mijn geld mee? Nee. Als ik wel eens een muurtje metsel, maakt mij dat nog geen metselaar. Na jouw naam, is dat op een feestje de meest belangrijke vraag: Wie ben jij?! Hè, nu zeg ik het toch fout: “Wat doe je?”Dat bedoelde ik. Lastig is dat, omdat ik wat je doet niet belangrijk vind. Enfin, als je zegt dat je al 15 jaar met mensen werkt, welke inhoud heeft dat precies? Ben je psycholoog, begeleider of maak je graag contact en ben je daar goed in ? Mensen hangen er (op de eerste plaats zij zelf!!!) heel veel aan op welke functie ze hebben in het leven. Soms hebben die mensen ook geen achternaam of een hele bijzondere en heten dan bijvoorbeeld Martin van Carglass. Daar zijn ze dan ook van of ze zijn van een of andere stichting .
Meestal heb je in je leven geen stage begeleider. Je moet het zelf doen! Soms ga je jaren met iets door, of jij het nou leuk vindt of niet, wel goed kunt of niet. Dan heb je kans op burn in. Het raakt er gewoon ingebrand.
Ik las laatst eens, waar ik nog verder over na ging denken; Dat een burn-out aangeeft dat je dingen anders moet aanpakken in je leven ? Of helemaal moet loslaten ?Dat zou best eens kunnen.
Soms moet je een heleboel verbranden om uit je brand te komen.
We praten er vaak over, sommigen wat minder vaak en een enkeling heeft er nog geen idee van.
Die great reset , het nieuwe normaal , new world order , wanneer begint die dan ? Dat vragen mensen soms. Het is al begonnen:
Je ziet al deelscooters , deelauto’s en wat ik net zag, 2 kassa’s verdwenen bij de winkel die op de kleintjes let. Er is nog maar 1 kassa waar je met cash geld kunt betalen . Ik besprak het al lang voor de eerste Chinese covid 19 patiënten was . Daar moet wel even een “ ahummetje “ bij , omdat we moeten spreken over positief getest persoon. Een PGP . Haha! Wellicht ook patiënt hoor , dat kan.
Terug naar de winkel en het betalen . Ja ja , het papieren geld gaat afgeschaft worden. Nu is er nog 1 kassa waar ik kon betalen met een briefje van 50 euro , maar we gaan naar :
0 kassa’s en 0 contact met een caissière . De medewerker gaat controleur worden . Bij uitzondering mogen zij vast nog iemand helpen . Zo’n debil als ik bijvoorbeeld , die graag contact heeft met een vrouw of man aan de kassa. Waar was ik ? Oh ja, Ze Greet Rieset , die al aan de gang is . Stapje voor stapje moeten we wennen aan ……ra pa pa ….jawel ….het nieuwe normaal ! U heeft straks ook geen eigen auto ( niet te betalen ! ) maar , maar een elektrische deel – auto. Franck is wel een complot gekkie , alu hoedje of wappie , maar dat wist u al .
U moet van het gas af , want dat is straks ook niet meer te betalen .
Push the button ? Dat is al gedaan.
Ik wens u een smakelijk eten , met spekjes of wat dan ook. Binnenkort is het sowieso “ wat dan ook” , dan zijn er geen spekjes meer . Als u begrijpt wat ik bedoel . 😉 Iets met boeren die moeten verdwijnen . O jee, mijn wappie – hoofd weer. Even resetten !
Al is het soms moeilijk , zwaar vaak en ook momenten van geluk, ik geloof wel dat we onze lessen krijgen die we te leren hebben. Ik kan zelfs geloven in het ongelooflijke: dat ik ( lees mijn ziel ) dit leven uitgekozen heeft.
Of eigenlijk, ik zie het in mijn leven wel als hèt doel: het groeien door de pittige lessen .
Het maatschappelijke doel , wat iedereen “ moet “ hebben, is op een gegeven moment onbelangrijk geworden . Daar zijn we allemaal op gericht : het stellen van een doel , een goal in het leven .
Werk, relatie en geld zijn ergens op jouw lange reis van groter of kleiner belang . Verderop in jouw reis, zijn andere dingen van belang . Misschien breng jij dan vooral licht of bewustzijn door enkel zo goed mogelijk jezelf te zijn.
Gisteren had ik een korte wandeling , met een kort maar waardevol gesprek , waar ik 1 ding uit pik : we waren het met elkaar eens dat er niet iets of iemand is buiten onszelf die alles regelt op aarde . Niet een God in die zin.
Dit wandelingetje , deze ontmoeting was een korte maar toch belangrijke belevenis voor mij. Dàt wil even delen en de leestijd is ook maar kort . 2 minuten?
Zo voelde het gisteren, toen ik na 2 jaar weer eens naar de film ging met Anneke.
Al toen ik aankwam op de tramkade, waar je na 6 uur nog steeds gratis kunt parkeren en waar precies nog 1 plek was. Voor mij!
Wat was het druk! Tering druk, kan ik dat zeggen in 2022? Vast niet. Jongeren zullen wel iets heel anders zeggen: “Ziek druk?” Geen idee! Het zag er wel gezellig uit, vond ik. De cafés lekker druk, de game-tent vol, muziek, drank en licht.
Verderop op diezelfde tramkade is het “werkwarenhuis” (heet dat zo?) waar het lekker druk was met dansers of in elk geval mensen die zin hebben om te dansen en te ontmoeten.
Ik liep door naar de Verkadefabriek, waar het ook lekker druk was;
In de gang waar ik vroeger mijn jas en tas in een kluisje stopte, ging dat nog op dezelfde manier. Ik wist nog hoe het werkte! Haha !
In de zaal naast de gang stond ook “ lekker “ hard muziek aan en wellicht was daar ook een dansavond of feestje aan de gang .
In de horeca van de Verkadefabriek, van hetzelfde laken een pak: een heel pak mensen . Ouderwets druk bij de bar om iets te bestellen , de tafeltjes en stoeltjes zowat allemaal bezet met eters .
Ik stond daar en warempel ….mijn Verkademuntjes van toen ( toen ik nog werknemer was daar ) , bleken nog geldig .
De cappuccino was nog steeds even lekker.
Het leek wel eind 2019, toen de gewone burger nog nooit gehoord had van Corona virussen , laat staan Covid 19 .
Mensen kwamen samen , kusten elkaar , omhelsden elkaar en zelfs Anneke wilde 3 kussen in de gang, bij het hallo zeggen.
Zelfs de vrouw achter de bar was weer leuk , zoals in 2019 ; veel te jong natuurlijk , maar ik had toch even sjans . Voor even voelde ik me weer zoals ik me voorheen meestal voelde daar : op mijn gemak en zonder hartkloppingen.
De film “ The Worst Person in the World“ sloot mooi aan bij mijn gevoel. Een mooie drama film mèt wat grappige stukken erin.
Wat wèl weer uitstekend bij deze tijd past en nog erger geworden is : tot en met en zelfs tijdens de film een oplichtend scherm van een dum phone .
We kunnen er niet meer buiten ! en dat was precies hèt doel van de machthebbers. Goed, dat is een ander hoofdstuk.
Dat geloof ik wel , maar het is niet persé zo dat je het goede terugkrijgt van dezelfde persoon. Helder ! voor de duidelijkheid en zuiverheid : dat hoeft ook niet . Je moet niks terug verwachten . Je geeft omdat je wilt geven .
Ik sprak iemand aan de telefoon en dat was leuk maar ook een beetje sneu :
Ze had geen geld , de smartphone deed het helemaal niet goed , die viel steeds uit en ze moest er nog een jaar mee doen.
Wat gebeurde er ? Ik leef mee , denk mee , vind het zielig en flap er zo uit “ ik heb nog een telefoon , die je mag hebben! “
Was het een vriendin geweest of leuke date , zou ik de iPhone wel gaan brengen . Dat werd me te gek en met de huidige prijzen voor benzine te duur . En dus !? Vooruit , ik stuur het apparaatje op . Laat ik het maar verzekerd opsturen dacht ik nog ; als het dan zoek raakt….krijg ik 50 euro terug of zo . Anyway , ik tevreden naar huis en blij dat de ontvanger de dag erna er wel blij mee zou zijn!
Een dag later …..
Mevrouw was naar de caravan van haar ouders gegaan. Dus ? Je gaat naar de camping , terwijl je weet dat Iemand speciaal voor jou , om jou uit de brand te helpen , een telefoon aangetekend toestuurt ? Boe hoe hoe 😢 ….ik heb geen geld , altijd zit ik in de shit , kan pas volgend jaar een nieuwe telefoon krijgen . Boe hoe hoe 😢
Of nou ja….krijgen ….je betaalt het af per maand en je betaalt ( veel ) teveel. Nou goed, dat ter zijde .
In mijn naïviteit denk ik nog : ze zal zelf wel voorstellen of op z’n minst de vraag stellen hoe we het zullen regelen met de gemaakte verzendkosten. Dat bleek inderdaad heel naïef . Ik had het op voorhand moeten vragen of duidelijk zeggen : “ ik stuur de telefoon op, als jij de verzendkosten voor jouw rekening neemt.” Ik zelf zou het niet in mijn hoofd halen ….! Een cadeau aannemen en niet voorstellen om de verzendkosten te vergoeden !
2 weken later …..
Goh, nog niks gehoord of nog geen sms met iets als “ hij doet het “ of iets dergelijks. Ik dacht : ik ga zelf vandaag eens vragen of ze de iPhone al in gebruik heeft . Over de andere telefoon zat ze immers te klagen , dat die niet goed is. Ik denk dan – ook weer dom van mij natuurlijk , dan ga je direct aan de slag met de iPhone .Wat denk je ? Ik zal het maar zeggen : niks mee gedaan nog . Zo slecht is haar “ oude “ telefoon dus . Ahum !
Vroeger op tv hoorde ik dan “ wat heeft mevrouw cactus hiervan geleerd ? “ Dat mag ik me ook gaan afvragen .
Frank’s belevenissen 