De “ Heinis “ , een niet al te groot natuurgebied , waar ik bijna elke dag wel kom en meestal met Sancho , mijn Cocker spaniel , maar soms ook even zonder; als ik foto’s maak.
Een hondje aan de lijn is lastig met een camera in de hand . Later ben ik wel nog een keer gegaan mèt hem . Hij vond het maar vreemd , maar ook geweldig die kale boel!
Dat bedoelen ze dus met “ renovatie Heinis- wielen “ :Bomen en struiken rooien. De wielen moeten vrij gemaakt worden . Waarom ? Ik zou het niet weten .
Enfin, ik ben met de camera eens rond gaan lopen en nu dat kan, ook een stukje door het weiland .Een paar van die foto’s , deel ik hier met jou.
(Even) geen koeien en een open weiNu kan ik wel bij het water komen?Kale boel!Schitterend?!
Nooit eerder dichtbij de boom in het veld gekomen
Heinis . De enige b(r)oer, in de linker boerderij, met 1 zus .
“Renovatie Heinis- wielen” , staat er op het bordje.
“Het leven is goed in m’n Brababantse land” Op zich is het Brabantse landschap heel mooi ; alleen jammer Dat “Brababants Landschap” niet doet wat ze schrijft of zij hebben een ander idee over het onderhouden van natuur;
iedereen zou blij zijn als zij geregeld snoeiwerk zouden verrichten en misschien wel met vrijwillige medewering van bewoners uit de omgeving. Met Carnaval is het dan klaar en eigenlijk ben ik niet benieuwd naar wat men dan bedoelt met klaar. Dat wil ik eerder vrees noemen, als ik nu al zie wat zij verwoest hebben met enorme machines. Aanvankelijk was ik wel benieuwd naar wat ze toch zouden bedoelen met “renovatie Heinis-wielen” , toen een man met een muts op en werkkleding aan, die bordjes aan het plaatsen was. De foto’s laten eigenlijk niet erg goed zien, hoe het gebied kapot is en al helemaal niet hoe mensen er kapot van zijn, wat ze hier vandaag de dag aantreffen.
Misschien moeten er eens wat mensen gerenoveerd worden?
Omdat ik gelukkig 😜 weer eens wakker lag , ging ik denken en nee denken moet je niet doen als je wilt slapen .
Dat weet ik wel , maar soms lukt het toch niet .
Nu is het maandagavond en wie zie en hoor ik op “Jouw Buis” ?
Bart . Bart in Peru . Ik ken Bart niet overigens, maar wat hij zegt over “Samen ” , sluit aan op mijn gedachten. Wil je weten wat die gedachte is, lees dan even verder.
Nou ben ik ook 2 keer in Peru geweest en 2 keer met Peruanen in een gezin mee geleefd .
En erg meegeleefd met de mensen daar.
Ik ben wonder boven wonder ook 2 keer in Ecuador geweest , waarvan 1 keer , dat ik samen met een Ecuadoriaanse in een huis geleefd heb . De andere keer was ik daar op reis . Ook prachtig !
Waar ik naar toe wil ?
Wat ik in de nacht van zondag op maandag lag te denken : armoede , niet de financiële armoede maar armoede in sociaal opzicht . Dat is wat hier ontbreekt ! : Samen ! Er bestaat geen samen , in dit land . Dat is wat ik in Peru en Ecuador wel zag : mensen zijn er voor elkaar! Ze hebben elkaar ook nodig . (en hier minder)
Weet u nog ? “ Samen tegen Corona ? “ “ Alleen samen krijgen we de overheid eronder “ Nog eens ; dàt samen met hoofdletter S kennen wij niet . Ik zie het niet tenminste, al jaren niet.
Ik ga niet zeggen dat dàt de grootse armoede is , want ‘ s morgens de deur uit gaan met de vraag of je die dag überhaupt iets te eten zult hebben, water (om je te wassen), een dak boven je hoofd of kortom het ontbreken van de basis , is veel erger . Misschien heb je ooit gehoord van de “pyramide van Maslow “? Bewustzijn zit bovenaan en onderaan in de basis , onderdak en voedsel . Dat moet eerst in orde zijn.
Een groot deel van de Ecuadorianen en Peruanen zit in die basis van die piramide :
Van je wef wef wef , duw het volk in de heg en de koning rijdt door de plas .
Hij doet er zijn plasje overheen ?
Een plas met bloed die hij samen met nar Mark aanricht ?
Dat is toch een nar , a jester ?Hij blijft lachen onze nar .
Wat zei hij , onze koning , ook al weer op een 4 mei van een jaar , waarin de ellende zichtbaar werd voor het volk ? Laten we niet normaal maken, wat niet normaal is.
Wat zei Keg van D66 zo’n twee jaar later ? We moeten allemaal een tandje terug ? Zoiets zei ze , waarmee ze ook echt bedoelde Wij, niet zij ; zij blijven lekker vliegen , zij gaan geen insecten eten , zij zetten de cv lekker op 21 , zij gaan geregeld op reis , zij staan niet urenlang te wachten op het vliegveld . Nee, Wij , wij moeten wat meer bewegen , een warme trui aan doen en met een deken in de kamer , koud douchen en dan overleven we het wel met wat steun. Ik herinner me opeens weer een woord , een heel fijn woord dat erbij hoort : “Samen “ dat was hèt . We – Samen .
Wat hoorde ik gisteren nog eens : “we noemen het ook wel hoedjesdag. “ Waarom heeft de koning eigenlijk geen hoed op ? Een zwarte , die met een rand waardoor zijn gezichtsuitdrukking slechter te zien is . Idee Willem?
Zet je hoedje op , trek een narrenpak aan , maar bedenk wel :
It is a script for a jester’s tear .
De nar moest de koning aan het lachen maken , maar dit script , deze agenda bezorgt ook een nar tranen .
Ik haal dit uit Wikipedia:
“Een nar was soms iemand die door afwijkende geestelijke of lichamelijke eigenschappen (mismaakt; ‘geestelijk beperkt’) onbewust de spotlust opwekte, soms een intellectueel die bewust spotte en politieke invloed had.”
Aan welke persoon doet dit jou denken ?
Een verschil :deze nar laat geen traan rollen om wat er vandaag de dag aan de hand is .
Heb een mooie dag met of zonder hoed , met of zonder prince, maar geniet zolang je nog kunt!
Ja, dat is zeker een belevenis ! Niet speciaal wat ik vandaag beleef , of wat ik gisteren beleefd heb , maar een thema in het mijn leven is het .
Geld willen we allemaal ! Het liefst veel , toch ?
Kijk er maar goed naar, nu het nog kan . Es otra cosa oftewel: dat is wat anders.
Ik geef al heel mijn leven niks om geld eigenlijk. In mijn puberjaren al niet ; als vrienden gingen werken voor hun busreis naar Benidorm, ging ik met 2 vrienden fietsen . Eerst naar de camping in Bennekom en een dag later naar Utrecht . Was ik minder gelukkig dan mijn vrienden in Benidorm? Zeg jij het maar ! Ik weet het niet ! Ik weet wel dat we daar enorm gelachen hebben . Ook ruzie gehad èn dat heb je in Spanje nooit ! Toch ? Oh jawel , toch wel. In Spanje had ik eens ruzie .
Geld . Ja, dat is het onderwerp . Wie ook nooit geld had , maar steeds precies kreeg wat ze nodig had , was mijn moeder . Ben ik daar slechter van geworden ? Nee, wel beter . Dat denk ik toch . Ik heb ervaren dat Sinterklaas vieren , voor mij ging om gezelligheid en creativiteit : de mooiste surprises en gedichten met een cadeautje van soms maar 5 gulden. Voor de jonge lezer , die dit blog leest , dat was te vergelijken met….ongeveer 5 euro nu . “ Daar kun je toch niks voor kopen ? “ hoor je wel zeggen . “Echt wel ! “ , zeg ik dan . Als je je best deed en God de rest [knipoog] , kon je leuke kleinigheidjes kopen . Wat wil ik nou precies zeggen ? Oh ja, dat ik niks om geld geef . Wat betreft cadeautjes ; ik geef makkelijker , dan dat ik krijg en iets kleins of tweedehands kan ook.
Geld ;
het speelde weer een rol toen ik op kamers ging wonen,met mijn 19 jaren jong . Dan zie je wat alles kost en ik zag ook dat ik heel goed zuinig kon zijn. Elke week uit gaan , zat er ook niet in . Vaak zei ik tegen vrienden “ sorry jongens, maar ik blijf thuis , want ik heb nu geen geld om uit te gaan.” Heb ik wel geld, geef ik het wel makkelijk uit .
Geld : het maakt niet gelukkig , maar ook weer wel .Dàt klinkt heel tegenstrijdig met het stukje hierboven hè? Reizen vond en vind ik wel fijn en leuk en daar heb je wel geld voor nodig . Op mijn eerste reis buiten Europa , in Ecuador ontdekte ik weer opnieuw iets , waar je wel wat geld voor nodig hebt : een spiegelreflexcamera. Die kwam er , maar pas op mijn veertigste verjaardag . Een cadeau voor mezelf . Tjonge wat was ik er blij mee !
Ik kom tot een eindconclusie en die anders is dan bij aanvang : het is fijn als je genoeg geld hebt om te kunnen doen wat je graag wilt of wat jou echt wat brengt , zoals een reis of mooie camera . Een tv van 127 cm ? Die hoef ik dan niet , zoals ook allerlei andere spullen, omdat iedereen ze heeft . Of vaak uit gaan eten , waar veel mensen veel geld aan besteden . Leuk om met iemand te gaan eten , maar dan moet het wel bijzonder zijn. Anders kook ik liever zelf ; meestal lekkerder , goedkoper en relaxter . “ Dat zeg je omdat je het niet kùnt betalen ! “ zou zomaar iemand kunnen zeggen . Nee! Ook toen best wel goed betaald werd , door een goede werkgever , ging ik weinig in een restaurant eten èn zeker niet daar waar de appelmoes met kers standaard op tafel stond . ( of is dat nog zo ?) Ik mag helaas geen reclame maken . Ghe ghe !
Hoe kwam er nou bij om hier eens over te schrijven? Omdat ik ergens las “ omarm geld als een vriend “ , maar als ik daar aan denk , denk ik : geld geef ik makkelijk weg , maar een echte vriend niet .
Ik houd het hierbij : geld maakt het wat makkelijker . Had ik ècht heel veel geld , een paar miljoen , zou ik een stukje vrijheid kunnen kopen ; ergens in het midden van het land , met buren op 50 meter afstand .
Vroeger , heel lang geleden , toen Nederland nog de gulden had ,moest ik stage lopen voor mijn opleiding . Wie niet hè?
Ik dacht dat het wel lekker ging .
In een gesprek met de stage begeleidster , vroeg zij :“ waarom ben je eigenlijk deze opleiding gaan doen ? “
– ik dacht dat ze bedoelde: “ waarom ben je eigenlijk deze opleiding gaan doen ? “ Ze bedoelde iets anders : ze vond mij niet goed functioneren, maar dat vond ze moeilijk om te zeggen, hoorde ik achteraf. Soms kom je mensen tegen in je leven , die niet precies zeggen wat ze bedoelen. Hoe had ik moeten weten wat zij precies bedoelde ? Ik kreeg toen een stage begeleider, die tegen me zei dat het team vond dat ik niet goed functioneerde en waarom. Het was pijnlijk, maar wel duidelijk.
Soms doe je dingen in je leven die :
Je niet zo goed kunt ?
Waar je niet geschikt voor blijkt te zijn?
Waar je van droomt en in feite ook maar een droom is en ja hé….de meeste dromen zijn bedrog ?Het kan ook een illusie worden die je jezelf en de ander voorhoudt. Ik kan tegen mezelf en de wereld zeggen:”ik ben fotograaf!” op de vraag “wat doe jij?” Ik fotografeer, maar verdien ik daar mijn geld mee? Nee. Als ik wel eens een muurtje metsel, maakt mij dat nog geen metselaar. Na jouw naam, is dat op een feestje de meest belangrijke vraag: Wie ben jij?! Hè, nu zeg ik het toch fout: “Wat doe je?”Dat bedoelde ik. Lastig is dat, omdat ik wat je doet niet belangrijk vind. Enfin, als je zegt dat je al 15 jaar met mensen werkt, welke inhoud heeft dat precies? Ben je psycholoog, begeleider of maak je graag contact en ben je daar goed in ? Mensen hangen er (op de eerste plaats zij zelf!!!) heel veel aan op welke functie ze hebben in het leven. Soms hebben die mensen ook geen achternaam of een hele bijzondere en heten dan bijvoorbeeld Martin van Carglass. Daar zijn ze dan ook van of ze zijn van een of andere stichting .
Meestal heb je in je leven geen stage begeleider. Je moet het zelf doen! Soms ga je jaren met iets door, of jij het nou leuk vindt of niet, wel goed kunt of niet. Dan heb je kans op burn in. Het raakt er gewoon ingebrand.
Ik las laatst eens, waar ik nog verder over na ging denken; Dat een burn-out aangeeft dat je dingen anders moet aanpakken in je leven ? Of helemaal moet loslaten ?Dat zou best eens kunnen.
Soms moet je een heleboel verbranden om uit je brand te komen.
We praten er vaak over, sommigen wat minder vaak en een enkeling heeft er nog geen idee van.
Die great reset , het nieuwe normaal , new world order , wanneer begint die dan ? Dat vragen mensen soms. Het is al begonnen:
Je ziet al deelscooters , deelauto’s en wat ik net zag, 2 kassa’s verdwenen bij de winkel die op de kleintjes let. Er is nog maar 1 kassa waar je met cash geld kunt betalen . Ik besprak het al lang voor de eerste Chinese covid 19 patiënten was . Daar moet wel even een “ ahummetje “ bij , omdat we moeten spreken over positief getest persoon. Een PGP . Haha! Wellicht ook patiënt hoor , dat kan.
Terug naar de winkel en het betalen . Ja ja , het papieren geld gaat afgeschaft worden. Nu is er nog 1 kassa waar ik kon betalen met een briefje van 50 euro , maar we gaan naar :
0 kassa’s en 0 contact met een caissière . De medewerker gaat controleur worden . Bij uitzondering mogen zij vast nog iemand helpen . Zo’n debil als ik bijvoorbeeld , die graag contact heeft met een vrouw of man aan de kassa. Waar was ik ? Oh ja, Ze Greet Rieset , die al aan de gang is . Stapje voor stapje moeten we wennen aan ……ra pa pa ….jawel ….het nieuwe normaal ! U heeft straks ook geen eigen auto ( niet te betalen ! ) maar , maar een elektrische deel – auto. Franck is wel een complot gekkie , alu hoedje of wappie , maar dat wist u al .
U moet van het gas af , want dat is straks ook niet meer te betalen .
Push the button ? Dat is al gedaan.
Ik wens u een smakelijk eten , met spekjes of wat dan ook. Binnenkort is het sowieso “ wat dan ook” , dan zijn er geen spekjes meer . Als u begrijpt wat ik bedoel . 😉 Iets met boeren die moeten verdwijnen . O jee, mijn wappie – hoofd weer. Even resetten !
Dat geloof ik wel , maar het is niet persé zo dat je het goede terugkrijgt van dezelfde persoon. Helder ! voor de duidelijkheid en zuiverheid : dat hoeft ook niet . Je moet niks terug verwachten . Je geeft omdat je wilt geven .
Ik sprak iemand aan de telefoon en dat was leuk maar ook een beetje sneu :
Ze had geen geld , de smartphone deed het helemaal niet goed , die viel steeds uit en ze moest er nog een jaar mee doen.
Wat gebeurde er ? Ik leef mee , denk mee , vind het zielig en flap er zo uit “ ik heb nog een telefoon , die je mag hebben! “
Was het een vriendin geweest of leuke date , zou ik de iPhone wel gaan brengen . Dat werd me te gek en met de huidige prijzen voor benzine te duur . En dus !? Vooruit , ik stuur het apparaatje op . Laat ik het maar verzekerd opsturen dacht ik nog ; als het dan zoek raakt….krijg ik 50 euro terug of zo . Anyway , ik tevreden naar huis en blij dat de ontvanger de dag erna er wel blij mee zou zijn!
Een dag later …..
Mevrouw was naar de caravan van haar ouders gegaan. Dus ? Je gaat naar de camping , terwijl je weet dat Iemand speciaal voor jou , om jou uit de brand te helpen , een telefoon aangetekend toestuurt ? Boe hoe hoe 😢 ….ik heb geen geld , altijd zit ik in de shit , kan pas volgend jaar een nieuwe telefoon krijgen . Boe hoe hoe 😢
Of nou ja….krijgen ….je betaalt het af per maand en je betaalt ( veel ) teveel. Nou goed, dat ter zijde .
In mijn naïviteit denk ik nog : ze zal zelf wel voorstellen of op z’n minst de vraag stellen hoe we het zullen regelen met de gemaakte verzendkosten. Dat bleek inderdaad heel naïef . Ik had het op voorhand moeten vragen of duidelijk zeggen : “ ik stuur de telefoon op, als jij de verzendkosten voor jouw rekening neemt.” Ik zelf zou het niet in mijn hoofd halen ….! Een cadeau aannemen en niet voorstellen om de verzendkosten te vergoeden !
2 weken later …..
Goh, nog niks gehoord of nog geen sms met iets als “ hij doet het “ of iets dergelijks. Ik dacht : ik ga zelf vandaag eens vragen of ze de iPhone al in gebruik heeft . Over de andere telefoon zat ze immers te klagen , dat die niet goed is. Ik denk dan – ook weer dom van mij natuurlijk , dan ga je direct aan de slag met de iPhone .Wat denk je ? Ik zal het maar zeggen : niks mee gedaan nog . Zo slecht is haar “ oude “ telefoon dus . Ahum !
Vroeger op tv hoorde ik dan “ wat heeft mevrouw cactus hiervan geleerd ? “ Dat mag ik me ook gaan afvragen .
Ik kreeg een tip van een vriend. Hij wees me op een programmaatje dat je kunt gebruiken om plaatjes mee te maken. Ik zal het eens installeren, dacht ik. Toen bleken er ook voorbeelden in te zitten en dit is de eerste die ik tegenkom en precies zoals ik me voel vandaag: Dark future : een figuur met een mondmasker op tussen de gebouwen en techniek in. Lang haar, wit / grijs gezicht en weinig vrolijkheid. Een donkere toekomst ….hmmm…..zo zie ik het helaas ook vaak voor me.
“Ach joh, deze situatie is maar tijdelijk”, zei een vriend laatst. Hij doelde daar toen mee op situatie van genomen Corona maatregelen, die begonnen in maart 2020 Stel je voor….of ik moet zeggen: ik stel me voor, dat alles weer was zoals in januari 2020, was het dan een gevoel geweest van Bright future ? Wel nee! Afgekeurd voor regulier werk, een maatschappij waarin maar weinig mensen echt naar elkaar omkijken, een nieuwe relatie zit er niet in, omdat de meeste vrouwen nou eenmaal kijken naar wat doe je en niet naar wie ben je. Geweldig trouwens, tussen twee haakjes: ik hoorde een vrouw dàt zeggen in een gesprek:” Het erom gaat wie je bent. Niet om wat je doet!” Geweldig, dacht ik maar haar situatie is heel anders : ze is vrouw, aantrekkelijk, heeft een man, kind en is nog jong. Dan kun je nogal makkelijk zeggen, dat je geen zin meer had in je werk als jurist omdat ook de gehele rechtsstaat niet meer deugt.
Dat zag ik trouwens best wel vaak om me heen, toen ik nog leuk werk had: vrouwen die allemaal begonnen als coach of een opleiding om coach te worden in het een of ander. Ik ging laatst wandelen en aan het eind van de wandeling , kwam ik een hele club tegen. Deze vrouwen deden de veel te dure cursus “Lifestyle coach” en mijn allereerste serieuze vriendin zag ik laatst weer en je mag 1 keer raden hoe het met haar ging en wat ze doet: een leuke variant: running coach. Voor de intake en vervolggesprekken hebben ze ook altijd 1 kamer leuk ingericht, met nieuw behang, nieuwe verf en nieuwe meubels uit Zweden. Niet dat ze vel werk hebben, maar dat doet er niet toe ; een man brengt het geld binnen en zij kan melden wat ze tegenwoordig doet. Ooit had ik een date, die tegen mij zei : ” jij bent fotograaf. punt! Je niet zo bescheiden opstellen!” Ik zie dat toch anders : ik verdien er niks mee, fotografie is een hobby. Punt! Dan kan ik ook de straat op gaan en zeggen dat ik tegenwoordig schrijver ben. Dat kan! dat doen mensen. Ik zag het om me heen, een hele bult coaches en meestal zonder werk.
Ik ben ik en ik wil gewoon eerlijk blijven en zeggen wat ik doe , maar het niet mooier maken dan het is. Ik ben geregeld verdrietig, maar hela….hola….het zou me nog verdrietiger maken, als ik jokkend de straat op ging.
“Dark future” is een reëel beeld, lijkt mij, maar zit er dan niet ergens nog hoop? Of is het hoopje Hoop haast op? “Ik voel altijd de aanwezigheid van God” , hoor ik wel eens. Als ik al mijn God zou voelen, zegt hij steeds hetzelfde en dat klinkt als : zoek het zelf uit . Dat moeten we allemaal. Ik zag gisteren een vrouw op tv die haar man vermoord had en na 8 jaar weer vrij was. Of nou ja….vrij ….
Er was geen God geweest die haar tegenhield , geen Jezus die haar kwam redden. Deze vrouw zag geen uitweg en schoot haar man dood. Dat is de realiteit ! Je krijgt je eigen lespakket hier en zie maar dat je voor elke les minstens een voldoende haalt .
Wat doe je in de tussentijd? Er bestaat volgens mij wel een tussentijd maar een wel tussenuur. In het tussenuur, ga je huiswerk maken in de kantine. Tenminste, wij moesten dat en mochten niet de stad in, dat we wel deden. Hopen dat je bij terugkomst niet betrapt werd. Nu mag ik de stad in en wil ik het niet meer.
Er bestaat trouwens wel tussentijd, voor wie er in gelooft: de tijd tussen 2 levens in, maar voor nu is het nog even dark future.
Al bijna 14 maanden zitten we in een situatie , waar we voorlopig nog wel even in blijven zitten:
Een coronavirus , elkaar niet zien, thuis werken, helemaal geen werk, lockdown, winkels gesloten , geen sociale activiteiten, oude vrienden niet meer zien enzovoort Voor velen psychische klachten hierdoor. Zelf heb ik inmiddels ook wel klachten gekregen:
Onrust! Elke dag sta ik er mee op en ga er mee naar bed;
stress, hoge ademhaling , minder goed slapen en laatst sinds jaren een nachtmerrie. Dat was lang geleden!
Hier ging mijn nachtmerrie over , dit droomde ik : een maatschappij waarin je zonder negatief testbewijs , nergens meer aan deel kunt nemen en zelfs niet naar de supermarkt mag.
Wat er in de nachtmerrie ook zat , is dat alles gecontroleerd werd en je geen privacy meer had.
Wat zou Tommie gezegd hebben ? Iets van “ Poe hee , Iniemienie , wat erg …..poe hee! ik snap dat je onrust en hartkloppingen voelt “ ?
Of “ Theo en Thea in de Gloria “ , voor wie het nog kent , “ de wie , wat, waar, waar gaat het eigenlijk over ? Stress , wat is dat eigenlijk , stress ?”
Gelukkig is voor alles een oplossing! 😉
Hoewel….waar is die vrouw en dat bad? Een knuffel, aanraking , …..
Misschien ken jij ze ook wel? wie ? Wat? Vrouwen en soms ook mannen, die nog niet weten dat spiritualiteit vooral in jezelf moet zitten. Net als het begeleiden van mensen trouwens, maar daar wil ik het niet over hebben nu.
Door het hele land bieden handige , slimme mensen van allerlei workshops aan, vaak voor veel teveel geld. Toch jammer dat spirituele mensen die arm zijn, zich niet verder kunnen ontwikkelen omdat zij dit niet kunnen betalen?
Struin maar eens wat door het web en je komt het tegen: “pottenbakken voor de ziel” , “macramé jezelf naar een vorig leven” , “een stilte wandeling”, waarbij je en groupe wandelt door een prachtig gebied en vooral niet praat met elkaar of helemaal supertof een weekend “op het kruispunt van je leven “. Na de wandeling ga je heerlijk genieten van boekweitkoffie, een prachtig bord havervlokken met vruchten uit het seizoen en opgeklopte soyamelk.
Als je een weekend boekt in de blauwe engelenkamer , krijg je ’s avonds nog een menu erbij van vergeten veganistische groentensoep , een zeewierbiefstuk met linksom geschilde aardappels en een heerlijk watertje.
Nou, zeg nou zelf, dan is 350 euro niks teveel voor zo een prachtig weekend stil zijn. Dat is nog niet alles! Samen met een coach ga je terug naar het moment dat je uit de baarmoeder kwam en jij “Hallo wereld” zei. Als bonus liggen er toevallig ook folders van die prachtige opleiding coach voor maar 3000 euro per studiejaar. Een koopje!
Wat ook nog wel opmerkelijk is: mensen die dolgraag vertellen over, wat ze te horen kregen over vorige levens, tijdens hun Spiri Weekend, dat ze destijds leefden in Egypte, India of Tibet en koning waren, prinses of een rijke wrek. Jij misschien wel, maar nooit hoorde ik iemand zeggen, dat zij, een eenvoudige boer was , die stierf aan de pest in het jaar 1350.
Zo blijft de arme ziel, een arme ziel. Mensen ga heerlijk naar buiten en wil je een boom knuffelen, doe dat vooral. Het kost niets! Leef! Geniet! Werk aan jezelf en blijf dat vooral doen, maar niet door je agenda vol te zetten met workshops. Wees op jezelf, durf de eenzaamheid aan te gaan, ga de natuur in, sta eens echt stil! Maak een foto, schilder, maak muziek, luister naar jezelf, lach, huil, voel je klote(n) . Nog een tip wellicht: praat eens met een oude wijze boer!
Frank’s belevenissen 