Participizza

13 september 2020

Ik kreeg een mail met de vraag of ik de actie wil promoten: Stop de spoedwet! 

Dat wil ik wel, maar hoe dan? Een handjevol mensen leest mijn blog en de massa zal niet eens een idee hebben, waar de spoedwet over gaat. Ze weten nog wel dat Rutte eens gezegd heeft, dat we allemaal 1000 euro krijgen. Of nou allemaal, de werkende mens dan en nog iets preciezer: de man en vrouw die werkt en daar belasting over betaald. De steuntrekker, krijgt immers al steun. Niet waar? 

Participizza 

We zijn allemaal een stuk van de participizza;

de één met Artisjokken  , de ander met ham , de volgende met champignons en soms alleen een bodem met tomaat en kaas . En in deze tijd , niet te vergeten : de veganistische kaas. Hoe dan ook, we zullen allemaal een stuk of stukje zijn. Dat is althans de bedoeling . Misschien is het niet eens jouw bedoeling , maar sowieso de bedoeling van dit kabinet en dan de bedoeling van de sociale diensten . Een goede benaming “ Sociale dienst “ . Ahum ! Heb je geen werk en let even op, vrijwilligerswerk telt niet , dan ben je zielig , want je telt niet mee. De sociale dienst zal je daar mee helpen , daarom heet het zo. Niet omdat zij zelf aan het werk moeten blijven, maar zij zijn er voor jou. Zit jij al te grinniken ? Dan herken je het. 

Nu ik me mentaal weer wat beter voel, ben ik weer aan de beurt . Ik moet alweer op gesprek, met als doel het stuk pizza met enkel tomaat en kaas dat ik ben, in de ogen van de maatschappij, te gaan beleggen met flinterdunne schijfjes champignon. Dat is de participatie wet voor mij ! Schijfjes champignon , die weinig vullen , weinig voedingswaarde hebben en bovenal mij niets opleveren maar hen wel. Een man of vrouw , in de bijstand , zonder werk , is het target . Eind 2020 moet er in het nieuws komen , dat er minder werklozen waren dan in 2019. Op papier dan hè . Mensen van boven de 50 , met een iq van boven de 95 , zullen en moeten werk doen dat vroeger gedaan werd door mensen met een iq van tussen de 50 en 70 . Of jij hierdoor mentaal opnieuw in de knel komt , is onbelangrijk!. De opdracht was immers : mensen aan het werk zetten. “Mission completed!” daar gaat het om. Terwijl de kernraketten klaar staan, de crisis ( want er zijn vooral Rhinovirussen momenteel) nog pas begonnen is, de aarde stevig opwarmt, bomen kapot gaan, grondrechten geschonden worden, de democratie op de helling staat, bedrijven failliet gaan, honderduizenden honger hebben of het weldra zullen gaan krijgen , is het blijkbaar van groot belang , dat ik weer terecht kom in een lichte depressie, met name door de afdeling werk en inkomen van onze gemeente, door de druk, opgelegd door een ex – militair, die zich nu werkconsulent mag noemen. De vorige werkconsulent was te menselijk en dat kunnen we niet hebben . Mantelzorg , vrijwilligerswerk ,  fotograferen en natuur is Quattro stagioni voor mij. Het geeft voldoening en het is nuttig. Maar dat is niet de bedoeling ! Dat telt niet ! Het doel raken, daar gaat het om. Ik ben alvast flink geraakt weer en meneer de jobscoach , heeft prima werk verricht, zal hij zelf vast wel vinden. “Dit gesprek kan ook een hele andere kant op gaan!” , zei hij , waar de dreiging inzit van werk maar mee en houd vooral je mond, want anders…..! Ja duidelijk, dan volgt er een boete.

En ik maar denken dat het ging om participeren , iets terug doen voor de maatschappij: mezelf nuttig maken. 

Ik ben weer terug als client bij de psychologe. Ook mooi! 

Hellup!
“Hellup! ”