De “ Heinis “ , een niet al te groot natuurgebied , waar ik bijna elke dag wel kom en meestal met Sancho , mijn Cocker spaniel , maar soms ook even zonder; als ik foto’s maak.
Een hondje aan de lijn is lastig met een camera in de hand . Later ben ik wel nog een keer gegaan mèt hem . Hij vond het maar vreemd , maar ook geweldig die kale boel!
Dat bedoelen ze dus met “ renovatie Heinis- wielen “ :Bomen en struiken rooien. De wielen moeten vrij gemaakt worden . Waarom ? Ik zou het niet weten .
Enfin, ik ben met de camera eens rond gaan lopen en nu dat kan, ook een stukje door het weiland .Een paar van die foto’s , deel ik hier met jou.
(Even) geen koeien en een open weiNu kan ik wel bij het water komen?Kale boel!Schitterend?!
Nooit eerder dichtbij de boom in het veld gekomen
Heinis . De enige b(r)oer, in de linker boerderij, met 1 zus .
“Renovatie Heinis- wielen” , staat er op het bordje.
“Het leven is goed in m’n Brababantse land” Op zich is het Brabantse landschap heel mooi ; alleen jammer Dat “Brababants Landschap” niet doet wat ze schrijft of zij hebben een ander idee over het onderhouden van natuur;
iedereen zou blij zijn als zij geregeld snoeiwerk zouden verrichten en misschien wel met vrijwillige medewering van bewoners uit de omgeving. Met Carnaval is het dan klaar en eigenlijk ben ik niet benieuwd naar wat men dan bedoelt met klaar. Dat wil ik eerder vrees noemen, als ik nu al zie wat zij verwoest hebben met enorme machines. Aanvankelijk was ik wel benieuwd naar wat ze toch zouden bedoelen met “renovatie Heinis-wielen” , toen een man met een muts op en werkkleding aan, die bordjes aan het plaatsen was. De foto’s laten eigenlijk niet erg goed zien, hoe het gebied kapot is en al helemaal niet hoe mensen er kapot van zijn, wat ze hier vandaag de dag aantreffen.
Misschien moeten er eens wat mensen gerenoveerd worden?
Vroeger , heel lang geleden , toen Nederland nog de gulden had ,moest ik stage lopen voor mijn opleiding . Wie niet hè?
Ik dacht dat het wel lekker ging .
In een gesprek met de stage begeleidster , vroeg zij :“ waarom ben je eigenlijk deze opleiding gaan doen ? “
– ik dacht dat ze bedoelde: “ waarom ben je eigenlijk deze opleiding gaan doen ? “ Ze bedoelde iets anders : ze vond mij niet goed functioneren, maar dat vond ze moeilijk om te zeggen, hoorde ik achteraf. Soms kom je mensen tegen in je leven , die niet precies zeggen wat ze bedoelen. Hoe had ik moeten weten wat zij precies bedoelde ? Ik kreeg toen een stage begeleider, die tegen me zei dat het team vond dat ik niet goed functioneerde en waarom. Het was pijnlijk, maar wel duidelijk.
Soms doe je dingen in je leven die :
Je niet zo goed kunt ?
Waar je niet geschikt voor blijkt te zijn?
Waar je van droomt en in feite ook maar een droom is en ja hé….de meeste dromen zijn bedrog ?Het kan ook een illusie worden die je jezelf en de ander voorhoudt. Ik kan tegen mezelf en de wereld zeggen:”ik ben fotograaf!” op de vraag “wat doe jij?” Ik fotografeer, maar verdien ik daar mijn geld mee? Nee. Als ik wel eens een muurtje metsel, maakt mij dat nog geen metselaar. Na jouw naam, is dat op een feestje de meest belangrijke vraag: Wie ben jij?! Hè, nu zeg ik het toch fout: “Wat doe je?”Dat bedoelde ik. Lastig is dat, omdat ik wat je doet niet belangrijk vind. Enfin, als je zegt dat je al 15 jaar met mensen werkt, welke inhoud heeft dat precies? Ben je psycholoog, begeleider of maak je graag contact en ben je daar goed in ? Mensen hangen er (op de eerste plaats zij zelf!!!) heel veel aan op welke functie ze hebben in het leven. Soms hebben die mensen ook geen achternaam of een hele bijzondere en heten dan bijvoorbeeld Martin van Carglass. Daar zijn ze dan ook van of ze zijn van een of andere stichting .
Meestal heb je in je leven geen stage begeleider. Je moet het zelf doen! Soms ga je jaren met iets door, of jij het nou leuk vindt of niet, wel goed kunt of niet. Dan heb je kans op burn in. Het raakt er gewoon ingebrand.
Ik las laatst eens, waar ik nog verder over na ging denken; Dat een burn-out aangeeft dat je dingen anders moet aanpakken in je leven ? Of helemaal moet loslaten ?Dat zou best eens kunnen.
Soms moet je een heleboel verbranden om uit je brand te komen.
We praten er vaak over, sommigen wat minder vaak en een enkeling heeft er nog geen idee van.
Die great reset , het nieuwe normaal , new world order , wanneer begint die dan ? Dat vragen mensen soms. Het is al begonnen:
Je ziet al deelscooters , deelauto’s en wat ik net zag, 2 kassa’s verdwenen bij de winkel die op de kleintjes let. Er is nog maar 1 kassa waar je met cash geld kunt betalen . Ik besprak het al lang voor de eerste Chinese covid 19 patiënten was . Daar moet wel even een “ ahummetje “ bij , omdat we moeten spreken over positief getest persoon. Een PGP . Haha! Wellicht ook patiënt hoor , dat kan.
Terug naar de winkel en het betalen . Ja ja , het papieren geld gaat afgeschaft worden. Nu is er nog 1 kassa waar ik kon betalen met een briefje van 50 euro , maar we gaan naar :
0 kassa’s en 0 contact met een caissière . De medewerker gaat controleur worden . Bij uitzondering mogen zij vast nog iemand helpen . Zo’n debil als ik bijvoorbeeld , die graag contact heeft met een vrouw of man aan de kassa. Waar was ik ? Oh ja, Ze Greet Rieset , die al aan de gang is . Stapje voor stapje moeten we wennen aan ……ra pa pa ….jawel ….het nieuwe normaal ! U heeft straks ook geen eigen auto ( niet te betalen ! ) maar , maar een elektrische deel – auto. Franck is wel een complot gekkie , alu hoedje of wappie , maar dat wist u al .
U moet van het gas af , want dat is straks ook niet meer te betalen .
Push the button ? Dat is al gedaan.
Ik wens u een smakelijk eten , met spekjes of wat dan ook. Binnenkort is het sowieso “ wat dan ook” , dan zijn er geen spekjes meer . Als u begrijpt wat ik bedoel . 😉 Iets met boeren die moeten verdwijnen . O jee, mijn wappie – hoofd weer. Even resetten !
Wat kon het vervelend zijn met buurvrouw Maria . Ik kan haar echte naam best noemen, omdat ze er niet meer is .
Een aantal mensen uit de wijk aasden op haar huis, toen ze met een grote zwarte stationwagen vertrok naar de wachtkamer van de hemel.
Het zijn ook fijne grote huizen voor als je alleen of met tweeën bent . Niemand van die mensen kreeg het huis toegewezen , maar wie dan wel ?
Wat leek het leuk, toen ik kennis maakte met mijn nieuwe buurman : een jongeman uit Eritrea !
Soms is het niet wat het lijkt, blijkt nu wel .
Zoveel jaar later, spreekt meneer nog steeds bijna net zo slecht Nederlands als na één schooljaar les . Dàt is hèt blijkbaar tegenwoordig en dan moet een stuk inburgering daar nog vanaf.
Ook de inburgering is niet helemaal gelukt; Jezus Christus wat een geluid produceert deze man met zijn stem! Ik ben al eens aan de deur geweest bij hem om uit te leggen dat ik last heb van zijn geschreeuw . Op Sesamstraat-achtinge wijze proberen uit te leggen hoe ik praat en hoe hij schreeuwt. Voor het volk uit Eritrea is dat normaal. Hoe ik dat weet ? Van een andere Eritreër ,die mijn taalmaatje was en van andere taalcoaches die ook geen zin meer hebben in het begeleiden van mensen uit Eritrea . Schreeuwen tegen elkaar is voor hen zoals wij praten met elkaar in de huiskamer. Och, wat leek het mij gezellig , “ nieuwe buren “ en ik nam mij voor vrienden te worden met hem of in elk geval een goede buur . Door wat te helpen en hem wat wegwijs te maken. Helaas….waar geen wil is, is geen weg en als er altijd een club mensen uit jouw land vlakbij is, waarom zou je dan de Nederlandse taal en gewoonten gaan leren? Het zijn lieve mensen maar puntje puntje puntje
Laatst ontmoette ik weer eens een Syrische man in een schoenenwinkel . Hij hielp me en ik raakte een beetje in gesprek met hem. Ik vroeg waar hij vandaan kwam en zei iets over het feit dat hij zo goed Nederlands sprak . Zelf vond hij blijkbaar van niet, want zei hij “ ik ben al 4 jaar in Nederland ! “
Pas geleden, eind 2022, ging naar een winkel in de buurt van mijn nieuwe taalmaatje.
Toeval of niet, ook deze man in de winkel, ik denk de eigenaar, komt uit Syrië , sprak best wel goed Nederlands , is beschaafd en lijkt zin te hebben om er het beste van te maken in een nieuw land. Een beetje hetzelfde als ik heb mogen ervaren met mensen uit Iran indertijd. Gewoon prettig in de omgang en nee dat zal heus niet altijd zo zijn. Laten we vooral niet iedereen over één kam scheren.
Mijn taalmaatje, een man uit Irak, laag geletterd, laat dochterlief nogal eens afzeggen: Hij is dan ziek, heeft een afspraak, de auto moet naar de keuring , weer ziek, weer een afspraak en onze taal oefenen lijkt voor meneer van geen belang.
Daar zit je dan met je goeie gedrag : helpen , andere cultuur en taal.
Al bijna 14 maanden zitten we in een situatie , waar we voorlopig nog wel even in blijven zitten:
Een coronavirus , elkaar niet zien, thuis werken, helemaal geen werk, lockdown, winkels gesloten , geen sociale activiteiten, oude vrienden niet meer zien enzovoort Voor velen psychische klachten hierdoor. Zelf heb ik inmiddels ook wel klachten gekregen:
Onrust! Elke dag sta ik er mee op en ga er mee naar bed;
stress, hoge ademhaling , minder goed slapen en laatst sinds jaren een nachtmerrie. Dat was lang geleden!
Hier ging mijn nachtmerrie over , dit droomde ik : een maatschappij waarin je zonder negatief testbewijs , nergens meer aan deel kunt nemen en zelfs niet naar de supermarkt mag.
Wat er in de nachtmerrie ook zat , is dat alles gecontroleerd werd en je geen privacy meer had.
Wat zou Tommie gezegd hebben ? Iets van “ Poe hee , Iniemienie , wat erg …..poe hee! ik snap dat je onrust en hartkloppingen voelt “ ?
Of “ Theo en Thea in de Gloria “ , voor wie het nog kent , “ de wie , wat, waar, waar gaat het eigenlijk over ? Stress , wat is dat eigenlijk , stress ?”
Gelukkig is voor alles een oplossing! 😉
Hoewel….waar is die vrouw en dat bad? Een knuffel, aanraking , …..
Op 13 april van dit kroon – jaar , maakte ik een afbeelding , met tekst erop. Naar het journaal kijk ik nog nauwelijks , maar een artikel lees ik nog wel eens .
De tekst bovenaan, is helaas moeilijk te lezen: “ The winner of the COVID 19 festival”
Daar leek het wel op! : welk land stond bovenaan en waar stond Nederland ? Elke dag een update over de doden per land! Enkel en alleen over doden.
Ik heb , zonder me af te vragen of dat legaal is, een stuk tekst gekopieerd uit een artikel, dat ik hieronder ga plakken.
“De virusuitbraak heeft Zweden in het voorjaar flink getroffen, en het land heeft beduidend meer doden dan de buurlanden. Maar het Zweedse RIVM denkt dat het ergste voorbij is. En dus gaan de Zweden door met de lijn die ze vanaf het allereerste begin hebben uitgezet. In Stockholm is het weer drukker op straat, in winkels en openbaar vervoer. Het is een groot verschil met een paar maanden geleden: toen vormde de Zweedse hoofdstad het epicentrum van de uitbraak en was het straatbeeld leeg. Veel Stockholmers werkten toen vanuit huis, zoals de overheid adviseerde. Nu is de ochtendspits terug van weggeweest, waarbij meer pendelaars nu kiezen voor de fiets in plaats van het openbaar vervoer. “Het is heerlijk om weer wat mensen te zien en weer terug te zijn op een echte werkplek”, zegt zelfstandig ondernemer Carl-Johan Örndahl.
Weinig bemoeienis van de staat, Zweden zijn zelf verantwoordelijk
Zweden valt op met een eigen aanpak. Vanaf het begin werd er bewust gekozen voor een strategie, die mensen lang moesten kunnen volhouden. Gebaseerd op persoonlijke verantwoordelijkheid en weinig ingrepen. Er was het vertrouwen dat mensen zich aan de corona-gerelateerde gedragsregels houden.
“In Zweden is er wederzijds vertrouwen tussen de bevolking en de autoriteiten.”
Epidemioloog Emma Frans
De keuze om zo weinig mogelijk in te grijpen met coronaregels en wetten is volgens Frans toch verstandig: “In andere landen zijn er oplopende conflicten tussen de autoriteiten die de besmetting proberen te stoppen, en de bevolking die weer wil werken en het dagelijks leven wil oppakken. Dat is problematisch. Ik denk dat het belangrijk is, dat er in Zweden een wederzijds vertrouwen bestaat tussen de bevolking en de autoriteiten.”
Zweden doet het anders dan wij en in mijn ogen : vooral beter. Hier lopen de conflicten aardig op,maar ook in Duitsland , Engeland , Spanje , Italië , om er nog maar een paar te noemen.
håll ut, dat hou vol betekent, zag ik op website van de Zweedse meubelwinkel
Håll ut, kun je makkelijk zeggen, als er vrijwel geen beperkingen zijn. Jammer dat de Zweedse winkel, dan weer wel Nederlands beleid voert:
De indirecte mondkapjes plicht. Gelukkig heb ik gisteren, samen met mijn beste vriendinnetje , een badkamerkast in elkaar gezet en opgehangen.
Vandaag had ik wel een God Morgon! Voorlopig zal ik daar (die grote meubelzaak) niet meer komen, want ik vind het echt heel akelig. Je gaat er niet direct aan dood, maar benauwds krijg je het wel. Ik heb te doen, met die meisjes bij de bakker en de supermarkt waar ik meestal kom. Ook met die jongens, voor alle duidelijkheid. En de klanten in de winkel,maar die dragen het nòg vrijwillig . Nòg wel;
Het komt eraan: verplicht een mondkapje, avondklok en dan naar fase 2, lockdown 2.
Na al het lezen, denken, luisteren en schrijven over een virus, even iets luchtigs.
Fotografie is een hobby van mij .Soms vind ik het ook leuk om niet persé een prachtige natuurfoto te maken, maar bijvoorbeeld iets dat ik zie, als ik uit het raam kijk. Mijn buurman heeft geen werk, maar wel alvast sokken @work.
Ik vond het grappig, wat ik zag en heb het vast gelegd. Helaas voor hem, ging het regenen.
Deze stoel was verrot?
Voor wie mijn fotosite, wil zien, klik hier. Nee daar.
Het is vrijdag, weer een week Corona – nieuws verder. Er zijn 546 doden. Hoeveel procent is dat op de 17 miljoen ?
Hoeveel deskundigen hebben al gehad aan tafel ? Hoeveel meningen ? Hoeveel filmpjes en interviews van mensen die doodziek zijn? Van de week weer 2 verhalen erbij, over hoe vreselijk het was. Ik geloof het! Ik geloof dat mensen echt heel erg ziek kunnen worden door Covid 19 . Vreselijk!
Wat ik nog steeds mis, zijn verhalen van mensen die inmiddels de milde vorm van Corona gehad hebben en weer beter zijn. Precies 1 keer hoorde ik op de Vlaamse radio over een grote groep mensen die het gehad heeft en inmiddels weer helemaal beter. Is dit precies de bedoeling dat we vooral horen hoe ernstig Corona is? Dat mensen die nog geen angst hadden, het nu wel krijgen ? Klaar gestoomd alvast voor de periode dat er een vaccin s?
De economie stort in, de rijken blijven nog steeds rijk, die man met baard en kroon op zijn hoofd, gaat niet opeens belasting betalen en wie gaan de hardste klappen krijgen ? Je mag maar één keer raden.
Terug naar wat ik mis, wat ik graag wil horen of lezen: 2 keer heb ik gehoord over dè man , die de boeken in gaat, als eerste Nederlandse coronapatiënt . Waarom horen we toch niets , zien we geen cijfers , van mensen die al beter zijn?
Ik word vanmorgen wakker en het eerste wat ik zie, na mijn lieve hond is een nieuwe email. Een email van een vrouw, die contact zocht via de wandeldate. Inmiddels ben ik helemaal gestopt met dit soort sites, maar dat ter zijde.
Ik lees de mail en realiseer me weer eens opnieuw ,waarom ik zo weinig aansluiting heb met de meeste mensen. Ik pik er even een paar dingen uit, noem het highlights. Het gaat dan over vakantie naar Spanje, gourmetten met vriendinnen, een zoon die een nieuw bed krijgt, voetbal en het werk dat te druk is. Tja, gezellig toch? Ja, jottum, reuze gezellig! Soms zie je wel eens in je mailprogramma, als een bericht nog niet geheel geladen is “dit bericht heeft geen inhoud”. Dit bericht was wel helemaal binnen en toch geen inhoud. Voor mij dan hè. 2 berichten terug was ik heel even “bang” 😉 dat het contact inhoud zou gaan krijgen.Heel eventjes ging het ècht ergens over, waar ik dan met al mijn aandacht op reageer. Ik bood zelfs aan dat ze best mocht bellen, omdat een pittig persoonlijk onderwerp (waar zij zelf over begon), te lastig is om over heen en weer te schrijven.
Nee dus! Het gaat weer over voetbal, het weer en mooi voetbalweer.
Helemaal prima, zo op straat, in de supermarkt of op de markt. Ik ben een vriendelijke man, sociaal , kan best goed een praatje maken, heb geleerd met allerlei soorten mensen om te gaan, maar in vriendschappen, zoek ik meer.
Dit over aansluiting, die ik bij de beste mensen simpelweg mis. Weet je wat ik overigens ook heel vaak mis? Zelfs bij mensen die hoog gevoelig zijn of zeggen dat te zijn? Inlevingsvermogen maar dan mèt warmte en emotie. Dat de ander ingaat op wat je zegt of schrijft. Als een vriend verteld dat zijn moeder overleden is, ben ik stil, luister ik , toon ik medeleven. Ik ga er op in. Het “grappige” is : ik ken tegenwoordig mensen die zeggen heel erg empathisch te zijn, maar het blijkt noch uit woorden noch uit daden. Ze geven keurig en beleefd antwoord op vragen, maar de warmte en het gevoel van binnen ontbreekt.
Vind je je werk leuk ? Daar dacht ik vanmorgen aan bij het opstaan.
Werken – geld en aan de andere kant – wat is er nou ècht belangrijk in het leven ?
Ik dacht aan een gesprek dat ik had met een 17 jarige stagiaire in de Verkadefabriek, het filmhuis waar ik werk. Een stoer meisje dat daar al zo’n 5 maanden rondliep, die ik al vaak gezien had maar tot die dag nooit had aangesproken. Ze liep langs , ik sprak haar aan en zij bleef staan. Ik stelde mezelf voor en vroeg haar wie zij was en wat ze precies deed hier. Niet van ” hé, wat doe jij hier?! ” maar meer van…. hoi , wie ben jij , vanuit gemeende interesse . Omdat ze tijd had,( iemand die nog ergens tijd voor heeft ?bestaat dat ?) besloot ze naast me te gaan zitten en weldra kwamen in gesprek. Ze bleek hier dus stage te lopen vanuit de opleiding licht en geluid – techniek . ” vind je het leuk hier ? ” vroeg ik haar. ” Ja erg leuk, qua werk, sfeer en mensen. “Toch wil ik hier niet gaan werken hoor, als ik klaar ben met de opleiding ! ” zei ze vol overtuiging . Ze begon met al haar enthousiasme te vertellen wat ze graag wilde gaan doen in de toekomst : werken in een studio met muziekanten , opnames maken en mixen. Ik zei dat ik het prachtig vond , dat ze gekozen heeft voor een richting waar haar hart ligt . Althans…..zo is het nu. Al weet ze , dat ze misschien nooit veel geld zal verdienen, ze kiest met haar hartje . Ik, meer dan 30 jaar ouder dan zij, moedig dat aan. Niet zo moeilijk voor mij , omdat ik dat 30 jaar geleden ook al vond en uitsprak : ik wil werk doen dat ik leuk vind! Natuurlijk horen daar altijd taken bij die minder leuk zijn of zelfs helemaal niet leuk. En geld ? Hmm?…..het heeft me nooit geïnteresseerd ,maar dat even ter zijde. Een tijdje later schoof Mathijs , niet van nieuwkerk ook aan en kregen we met z’n drieën een gesprek met als hoofd thema : doe dat wat je leuk vindt!
20 jaar geleden werkte ik in een kantoor in de stad. Het kantoor van theaterfestival ” Boulevard” . Dat vond ik niet leuk ! Toch deed ik het een tijdje. Daar had ik ook eens een gesprek met de secretaresse en rechterhand van de directeur. Hetzelfde onderwerp, dezelfde vraag kwam aan bod. Ik weet nog dat ze op een bepaald moment riep ” dacht je dat ik het leuk vond ?! ” Ik wist niet of zij haar werk leuk vond, ik hoopte van wel, maar mij leek het tamelijk inhoudsloos: de taken uitvoeren waar meneer de directeur niet aan toe kwam: brieven openen , brieven schrijven, iets wegbrengen naar de gemeente, telefoontjes beantwoorden en afspraken maken voor de grote meneer en bovenal …..de kijk mij eens belangrijk zijn – mevrouw met lippenstift en make-up ; in mijn ogen het onzekere knechtje van de grote meneer. Een zwarte piet, die naar de goed heilig man kijkt met een blik van: alles naar wens?
Vind je je werk leuk? Er moet toch een boterham op de plank komen, is het antwoord O zo vaak . Ja natuurlijk ! Graag ! Met rosbief als het kan ! Kan het niet ? Ach jam is soms ook lekker – aardbeien .
Arbeid is het hoogste goed!
Arbeit macht frei , laat zich het best vertalen naar ” arbeid bevrijdt ” .
Het bevrijdt je ? Oké ! Van wat dan ? vraag ik me af.
Van ” gewoon ” hard werken is nog nooit iemand ziek geworden. Werken in een zieke omgeving maakt wel ziek ! De rat race ! Met z’n allen in hetzelfde tredmolentje, achter elkaar aan hollen, op jacht naar poen. De een besodemietert de ander, de een loopt harder dan de ander, kwantiteit boven kwaliteit. Van starterswoning naar villa . Van 1 keer per jaar een heerlijke vakantie naar 6 keer. ” We MOETEN allebei wel blijven werken, anders kunnen we ons huis niet blijven betalen” , hoor ik een kennis zeggen, die naast me staat te wachten op de gezinszaken patat.
Op dit moment, ben ik (nog) afgekeurd voor regulier werk; dat is niet leuk, kan ik je zeggen. Dat doet niemand voor z’n lol. Werk zorgt voor meer geld, je kunt dus ook makkelijker meedoen aan sociale activiteiten en last but not least, je telt mee! ( voor de maatschappij )
Ik vind het leuk wat ik doe en / of het is van nut: Mantelzorgwerk , dienstverlenend werk in een filmhuis , coach, fotograaf.
Ik wens u een smakelijk avondmaal met……spekjes of wat dan ook. Misschien wel een boterham met jam.
Frank’s belevenissen 