Jeugd Natuurwacht

Als kind was ik lid van Jeugd Natuurwacht . Dat past nog steeds bij mij, behalve dat ik geen jeugd meer ben. Wacht wèl, maar meer van….. wacht eens even : laten we we eens goed kijken en het bij de natuur houden. Dus: een rund is een rund, een hond is een hond en een meerkoet is een meerkoet. Geen gedoe met vrouwtjes en mannetjes. Punt!

Deze meerkoet geeft het ergens al aan, zie je?! In deze wiel is ruimte voor alle meerkoeten. Gewoon Gender Neutrale Meerkoeten. Of minder koeten ? Ik hou het gewoon bij de natuur. Is dat wel oké? Kan dat nog wel in 2023 ? brrrrrr…een koude rilling van angst, loopt over mijn toch al pijnlijke rug, door bijzondere mensen, die je het gevoel geven dat dàt niet meer kan.

In deze wei staan 10 koeien, maar die ene koe kijkt om met een blik van : “noem mij geen koe!” Het zijn 10 jonge runderen? Zo dan? Hè hè….soms denk ik gewoon niet na . Ik zag ergens een leuk plaatje van een stier met een tekst erbij zoiets van, probeer mij maar eens te melken . Ik heb het plaatje niet geleend , maar je kunt je er iets bij voorstellen, hoop ik. Ik kon er wel om lachen.

Alle gekheid op een wieltje: die regenboogvlag met de oorspronkelijke betekenis, zal haast iedereen prima vinden. Dat denk ik wel. Wat zo jammer is, zoals ik het beleef: het is enorm doorgeslagen; die vlag is verkracht in plaats van veerkracht . Dat zou er moeten zijn: balans en veerkracht.

Wie zit er ook ècht op te wachten? De lieve mensen zelf? Was het Jan van de Hoek of kwam het vanuit media en politiek? Mensen die ik “spreek”, die dan homoseksueel zijn of een mens in een vrouwenlichaam die zich man voelt, geven zelf aan dat ze helemaal geen behoefte hier aan hebben. “Stop, hou op! ” gold destijds op veel basisscholen als vaste regel bij pesten. Dat is wat ik vaak terug hoor van mensen over de doorgeslagen toestand op dit vlak: het opgedrongen politiek correcte. Stop hou op! Ik zag zelfs een jonge vrouw met het woord “regenboog” als tatoeage, op haar arm. Waarom had ze dat gedaan? “Ja, ik heb verschillende vrienden in de LBTQ – beweging” . Oké, ja , nee dan! Logisch. Dan toon je respect enzo.

Wie zit hier ècht zelf op te wachten, dit gender neutrale gebeuren?Ga gewoon terug naar de basis , terug naar de natuur, spijker televisie en radio aan de muur! Probeer het eens een tijdje, zoals ik en vele anderen. Kom weer eens bij jezelf in plaats van een tele visie . Wat een mooi woord, ook: Televisie ; het geeft je een visie vanaf afstand. De beelden en woorden zetten zich vast in het brein.

Terug naar Jeugd Natuurwacht, de jeugd is voorbij, maar de Natuur blijft.

In mijn werk met kinderen en ouders vroeger, zeiden moeders wel tegen hun peuter: “een jongen heeft een piemel en een meisje heeft een kutje”. Of als ze het wat netter wilde zeggen: “een jongen heeft een piemel en een meisje een muisje.” Zo simpel kan het niet zijn; zo simpel is het!

Ik ben een man, ik heb een piemel , ik heb mannelijke eigenschappen en ook een boel vrouwelijke eigenschappen. Punt! Ik ben man, voel me man en val op vrouwen. *Een mens die van nature een kutje heeft en borsten klein of groot. *Ik schrijf het er toch maar even bij. Hoe iemand zich voelt, is wat anders, daar gaat dit artikel niet over. Prima als iemand zich non binair voelt. Ik voel mij: non ex hac planeta , maar ben het wel.

Moeder (dag) ‘ uiensoep

Misschien wel de mooiste Moederdag , sinds …sinds mijn moeder niet meer aan Moederdag doet ? Ik weet nog dat mijn inmiddels al overleden broer indertijd altijd vroeg “ Doen we nog wat aan Moederdag , mam ? “ Voor hem deed ze dat dan . Dan was hij welkom voor koffie en bracht hij altijd een cadeautje . Dan kwam ik ook wel even , zoals ik me herinner . Mèt of zonder vriendin .

Nu is het al jaren anders en misschien wel zoals het moet zijn: niet speciaal op Moederdag ,kook ik lekker voor haar of maak lunch en dat doen best we regelmatig .

Vandaag 14 mei was misschien wel de mooiste Moederdag sinds jaren . Wat was er zo speciaal dan ? Allebei stonden we niet echt stil bij Moederdag , toen we afspraken, maar wat maakte het zo bijzonder?

Het begon eigenlijk zo : ik zat vorige week een boterham te eten met “uiensoep”. Tussen haakjes , omdat het uit een pakje kwam . Je kent het wel : het is lekker warm , een soort van bouillon , even wat anders dan thee , maar mag geen soep heten . Zo begon het dus : mijn herinnering was het . Een van de vele herinneringen van vroeger : Potage d`onion les halles (franse uiensoep van de hallen) . Daar had ik enorm veel zin in, behalve dan de kaas gesmolten over de snee stokbrood die erop lag. Bron : Les Halles , Parijs .

Nou had mijn moeder al eens een paar keer gevraagd of ik daar weer eens wat kwam eten en zat ik vorige week aan een niet zo smakelijke Soup. Wel een hartelijke herinnering en zo kwam ik dat ik vroeg: “kun je dat eens maken, als ik toch kom eten?” En dus ja één plus één is Moeder dagsoep . Mèt brood, zonder kaas! Dat was heel lekker en gezellig , nadat mijn vinger verbonden was . Nu weten we zeker dat het mes om broodjes mee te snijden goed scherp is.

Na de soep met brood , zijn we lekker naar buiten gegaan met mijn hondje . Het mocht even een dagje zonnig zijn.

Vanaf de parkeerplaats naar mijn moeder , hoorde ik al dat er een evenement was en nu we met z’n drieën buiten liepen , bleek dat inderdaad ook zo te zijn. De vestingloop werd gehouden, las ik later op internet. Het park bleek niet zo een handige plek te zijn vandaag om hem en ons zelf uit te laten . Via een klein omweggetje zijn we maar naar Het “Bossche Broek” gelopen ; hier is tenminste ook water om af te koelen en te drinken voor hem .De plek waar de vorige hond het water in ging, was er nog , al zie je dat niet van boven . Tussen het hoge gras en de gele boterbloemen door , naar beneden lukte best wel goed en gelukkig was daar nog steeds een plek waar honden het water in kunnen. Dat deed hij ook met plezier ! Een poosje hebben we daar in het gras gezeten en dat was meteen het mooiste van de middag en van deze Moederdag : Samen zitten in het gras , Sancho die kon drinken van het water en zijn buikje erin koelen en daarna rollen . Rollen in het hoge gras , van links naar rechts , van boven naar onder en wij samen kijken en genieten!

Toen we wilden gaan, bleek de Vestingloop pas net begonnen en kwamen er honderden hardlopers over het fietspad gelopen: vrouw, man , kind , dik , dun, jong en oud , er leek geen eind aan te komen . Ik kan zeggen : dat we ook nog eens bijzonder , zoveel hardlopers bij elkaar .

Ik had aardbeien meegebracht en dat is lekker. Zeker wel! Na onze wandeling hebben we er elk een paar gegeten, maar wat is er mooier dan zó kunnen genieten, SAMEN met je moeder van 89 ?Genieten van een hondje , zitten in het hoge gras, de zon, niet te warm en zien hoe je hondenvriend geniet?

Zo was het in 2016

Zo was het in 2016 nog; een brede geul

Spanning tussen man en vrouw

“ Er is altijd spanning tussen man en vrouw; je kunt geen gewone vriendschap met een vrouw hebben “ , zei iemand eens tegen mij . Ik wist dat niet ! Natuurlijk weet ik dat ook al heel lang , maar vergeet het vaak . Zo beleef ik het , 35 jaar geleden en vandaag weer :

Als man kun je een vrouw niet zomaar uitnodigen voor een glas thee. Er zit altijd iets achter ! Je kunt niet zomaar met je vrouwelijke collega naar de film , want je ziet en hoort de andere collega’s al denken : Oe la la ….dat gaat wat worden . Of : “gaat het al wat worden, Franck ? “ vroeg hij met brede glimlach .

Een vrouwelijke collega kwam hier eens eten . “ ja ja eten ….hahaha….”zegt de doorsnee man . “En boven zeker het toetje … haha?”

Ik denk dat ik echt van een andere planeet kom. Ik heb dat niet door ! Ook andersom niet ! Ik had het laatst eens dat een vrouw voorstelde ergens te wandelen , elkaar te ontmoeten en te kletsen . “ Niet als date hoor ! “ schreef ze nog in haar bericht . Nee! Zo had ik dat ook nog geen seconde gezien . Op bepaalde gespreksonderwerpen was er wat aansluiting en dat kan prettig zijn. Achteraf bleek het anders : ze wilde even peilen of ik misschien …..wellicht voor haar , maar nee ik was hèt niet voor haar. Even scannen, vragen naar wie ik ben en wat ik doe, om vervolgens te denken: nee. Hoe kom je daar achter , zou je dan misschien vragen ? Ik voel dat al snel op de eerste plaats en veder bij het afscheid viel mij het lauwe “ misschien tot ziens “ op. Ik voldeed niet en dus was de interesse over . Zoals ik al heel goed aangevoeld had, toen zij in haar Feest stapte , om weer naar huis te rijden. Het ging zoals ik al wist: ik hoorde nooit meer wat van die vrouw. Dat was klip en klaar: contact en vriendschap was niet de beoeling voor haar.

Nog maar pas geleden maakte ik mee dat het ècht andersom was: ik ging bij een vrouw op de koffie, wat praten en wandelen met haar en mijn beste vriendje hond . Dat dacht ik althans! Zo reed ik daar naar toe! Zonder spanning, die ik wel kende als ik vroeger eens een date had. Wat er gebeurde ?! Toen de koffie op was en zij broodjes stond te bakken , zei zij dat ze het wèl zag als date . Ik kom echt van een andere planeet ! Dat zei ik niet maar het rijmt op date .

In mijn laatste betaalde baan, zei een jonge vrouw met een lichte verstandelijke beperking wel eens “jij ben gek jij!” met een brede lach. Op dat punt was zij nog niet zo verstandelijk beperkt misschien? Ik ben gek ja! Niet gek, maar niet zoals “het heurt heur”. Anders, niet doorsnee of als ik lang geleden wel eens een date had , hoorde ik een paar keer “je bent bijzonder” .

Verrek joh! Ik denk nu opeens aan kinderen op de kleuterschool; toen er nog een kleuterschool was;

toen jongens nog jongens waren en meisjes gewoon meisjes. De tijd dat als je een jongetje speelde met een meisje, hij wel op haar zou zijn! Daar werd om gelachen, totdat het jongetje het begrepen had: dan ging hij voetballen of vechten met andere jongetjes. Dàt is hèt! Als je 50 jaar later een vrouw op de thee vraagt, zul je wel wat van haar willen. Och ja verhip! Ik vergeet dat steeds, want ik….ik ben ik.

Relaties

Ik maak het iets specifieker: een liefdesrelatie;

We willen het allemaal ! In elk geval de meeste mensen wel. Alleen zijn is niet zo leuk , maar wel leuker dan samen zijn, als de hoofdreden is : ik wil persé niet alleen zijn!

Van de week ging ik eens terugkijken . Ik schoof mijn hoofd even open , zocht in de laatjes en ja… “ relaties “ gevonden ! Ik blader daar doorheen en zie een patroon, in de relaties die ik met vrouwen heb gehad . Die lieve, goeie Zorger , wie trekt die aan, denk jij ? Als je mijn blogs vaker leest, mag je niet mee raden . Als ik terugkijk , kwamen er grofweg 2 soorten vrouwen op mijn pad. Nee, eigenlijk 3 : een zorgSter , maar dat werkt niet bij een man die het zelf kan . Een type dat mij leuk vond , maar dan mistte ik de inhoudelijke aansluiting . Zal ik het zo omschrijven ? Nummer drie is eigenlijk nummer 1 en die kom ik vooral tegen : vrouwen die wat nodig hebben. Ik bedoel dan geen geld of cadeaus ( dat heb ik ook niet trouwens ) , maar een stuk zorg en aandacht . Ik ga dat uitleggen : 11 jaar geleden had ik een burn-out en dat was niet leuk . Het was behoorlijk pittig , kan ik wel zeggen en heeft 2 jaar geduurd . Na een bezoek aan mijn toenmalige huisarts , kwam ik terecht bij een psycholoog, waar ik al eerder was geweest overigens . Wat daar besproken werd, ga ik niet schrijven en dat zou ook niet eens kunnen, maar 1 vraag van haar haal ik uit een andere la en schrijf ik hieronder :

“Wie is er voor jou ? “ Ja, de vraag is het antwoord . Ik zat in een relatie met een lieve vrouw , maar die gaf heel eerlijk aan dat ze dit niet aankon . Echt een lieverd hoor: top verpleegkundige en verzorgende , we hadden het altijd fijn samen, deden leuke dingen, de seks was prima, de knuffels heerlijk en we hadden voldoende gemeen met elkaar. Nu elf jaar en een paar kortere relaties verder, zie ik een patroon: ik ben er voor de ander, maar daar komt de vraag weer : “wie is er voor jou?!” . Als ik wel steun kan gebruiken, kan de ander dat (nu) (net even) niet aan, is zelf zwak, ziek en misselijk en ik ? Ik begrijp het wel, zoek het zelf uit en vervolg mijn pad. Ik realiseer me de laatste tijd pas echt goed, dat ik mezelf nooit afvroeg of ik het wel aankon…? De periodes van haar depressie? Ik begreep het weer en stond klaar waar nodig. Tot ik zelf……kiest u maar: door mijn rug ging, een enkel brak of overspannen raakte.

Later kreeg ik relatie met ….je raadt het al: een zelfde soort type vrouw met zelfs een soort gelijke achtergrond en hoe bizar, ook periodes van depressie. * ik kan uit ervaring zeggen dat dat iets heel anders is, dan een goede dag. Daar zou ik een heel verhaal over kunnen schrijven, maar het gaat hier om relaties en het patroon dat ik zo duidelijk zie. De conclusie kan ik nu wel zo’n beetje schrijven, is niet algemeen, maar wat ik , Franck beleef deze dagen en jaren : Een liefdesrelatie kan prachtig zijn! Wat mij betreft moet het wel een gelijkwaardige relatie zijn. Of stel ik dan teveel eisen? Zoals in de tv serie “Goede tijden , slechte tijden”? Dat? Verwacht ik dan teveel? Dat je er bent voor elkaar? Is dat ouderwets? Ik voor haar, maar zij ook voor mij.

Anders nog iets? Het kan, maar voor mij blijkbaar niet. Morgen misschien, ik zal wel zien.

2011

Wie ben ik?

Kijk eens in de spiegel

Ben je teleurgesteld?

Ben je boos ?

Dat mag .

Dat mag je ook zijn.

Je bent gewoon mens .

Mens met emoties .

Kijk eens in jouw hartje , mens .

Wat zie je ?

Dikke tranen ?

Boosheid ?

Blijheid ?

Of teleurstelling bedekt met een mantel ? Een mantel van liefde ? Is dat wel liefde ? Is echtheid niet veel grotere liefde ? Liefde naar jezelf , mens.

Bij echtheid hoort ook AAN GAAN . Ga het aan! Waarom ben je teleurgesteld ? Mag dat niet van jezelf ?Is het voldoen aan een idee of verwachting ? Een verwachting dat de ander jou leuk, lief , zacht en een mooi mens zal vinden ? Dat je een nieuw vriendje krijgt ?

Voel je je wel eens onzeker ? Vandaag nog ? Je bent een mens , mens . Een mens onderweg . Een mens met misschien de vraag , wie ben ik en wat komt ik hier doen ? Ècht waar, had jij deze vragen ? Dan heb je bingo ! De enige vragen die er echt toe doen . Wat zeg je , hindernissen op jouw pad ? Lastig hè , die hinderen jouw doel. Je had toch jouw doel gesteld ? Dat doen we toch allemaal , doelen stellen ?Of zijn de hindernissen jouw doel misschien ?Dat kan kan toch niet ? Dat zal toch niet ?

Hoog gevoelig , laag gevoelig , je bent mens . Een mens onderweg , met een heel klein beetje eigen wil. Maar eh ….doelen ? Op het veld staan ze : 2 .

Een piloot …die heb je wèl ; let your soul be your pilot .

En Hey….get real ! Wees mens ! Misschien dat je ooit geen mens meer hoeft te wezen , maar een ander wezen . Nu ben je nog even mens.

Belichting oké ?

Vakantieverhalen

“Vertel je vakantieverhalen!” Dat kwam ik ergens tegen. Waarschijnlijk reclame in de mailbox . Ja, zeker! Een bedrijf dat na de zomervakantie korting geeft op jouw fotoboek.

Het zit er weer op de vakantie! Of moet het nog beginnen? Ik weet het niet. Ik ben in de war, maar psychiatrisch wel gezond. De vakantie begon al vroeg dit jaar: met een vriendin ging ik samen, vlak voor de vakantie nog ergens eten. Daarna ging de boel op slot en was het heerlijk rustig op straat! Dan is het toch vakantie? meestal wèl ; als het aanzienlijk rustiger is dan normaal, zit de meute in Frankrijk, Spanje, Turkije , Kroatie of desnoods in Oostenrijk.

Klopt dat wel? Wat was er nou, op 16 maart van dit jaar? Verroest! Dan is het geen vakantie en nu weet ik het weer: het was iets met thuis werken en iets dat we samen onder controle moesten krijgen. Jij weet het vast wel.

Vakantieverhaal summer 2020

Tussen 2 haakjes en ik wil niet flauw doen, maar moet dat geen “zomer 2020” zijn? Vast een typefout.

1280

Mijn vakantieverhaal was soms wel spannend, maar niet om daar een fotoboek van te maken. Vakantiedromen had ik wèl maar daar heb ik geen foto’s van. Ik had best een weekje Normandie gewild, om maar eens iets te noemen. “Misschien in september, als de scholen weer beginnen en iedereen aan het werk is” , hoor ik mezelf nog zeggen. Nog even en het is alweer herfstvakantie. Die kinderen zullen ook wel moe zijn nu. Ze moeten zo hard leren tegenwoordig. Even een kikkertje wegwerken uit mijn keeltje. Mijn spreekwoordelijk keeltje natuurlijk hè. Ik tik deze tekst op een toetsenbord, hoewel een radio – blog ook leuk zou zijn. Kaarsje erbij, glas alcoholvrij bio bier en fijn luisteren.

Ga rollerskaten of zet de kliko buiten

Toen ik vandaag van een film thuis kwam , die mij totaal niet kon boeien , dacht ik , ik ga iets leuks kijken op tv . Eenmaal zondag met Lubach gezien , was er verder niks leuks. Of je moet voetbal leuk vinden ! Dan ga ik iets lezen op de tablet . Iets op internet , wel te verstaan . Dit kwam tegen : “ ga rollerskaten of zet de kliko buiten “ . Het artikel heb ik verder niet gelezen , maar bij de titel , kwamen wel allerlei gedachten naar boven . Een daarvan is de vraag , is dat een vraag ? Ik sta ‘s morgens op , neem de ijzertablet , terwijl de koffie loopt en vraag me af, wat zal ik vandaag eens gaan doen ; zal ik de Kliko buiten zetten of gaan rollerskaten ? De kliko buiten zetten is niet echt een dagactiviteit , meestal niet eens een weekactiviteit , als je een huishouden van 2 hebt : baas en hond.
je kunt het ook efficiënt aanpakken : trek na het ontbijt je rollerskates aan , je kniebeschermers, elleboogbeschermers, pak de kliko uit de tuin, zet ‘m aan de straat en ga een uur skaten .
Dat doet me dan aan het volgende denken : “ hoi Klaas, zullen we een stuk gaan fietsen ?” – Nee hoor, ik doe de was vandaag . Het kàn ! : de machine vullen, poeder of vloeibaar wasmiddel erin en dan maar wachten . Je zou eventueel ook de machine aan kunnen zetten en terwijl het ding draait, een uur gaan fietsen of 2 uur .
Enfin, ik heb het artikel niet gelezen , maar de titel vind ik bijzonder genoeg.” Ga lekker skaten ! “ kan ik me wel iets bij voorstellen , zeker in een tijd , waarin nogal wat mensen dat hard nodig zouden hebben.
Werk maandag met plezier en heb je geen werk, ga lekker wandelen , skaten , fietsen of iets anders maar LEEF ! Youp van het Hek zei “ geniet maar jongen, later heb je er geen tijd meer voor ! “ Zo is het maar al te vaak.

Geniet van de natuur !