“ Er is altijd spanning tussen man en vrouw; je kunt geen gewone vriendschap met een vrouw hebben “ , zei iemand eens tegen mij . Ik wist dat niet ! Natuurlijk weet ik dat ook al heel lang , maar vergeet het vaak . Zo beleef ik het , 35 jaar geleden en vandaag weer :

Als man kun je een vrouw niet zomaar uitnodigen voor een glas thee. Er zit altijd iets achter ! Je kunt niet zomaar met je vrouwelijke collega naar de film , want je ziet en hoort de andere collega’s al denken : Oe la la ….dat gaat wat worden . Of : “gaat het al wat worden, Franck ? “ vroeg hij met brede glimlach .

Een vrouwelijke collega kwam hier eens eten . “ ja ja eten ….hahaha….”zegt de doorsnee man . “En boven zeker het toetje … haha?”

Ik denk dat ik echt van een andere planeet kom. Ik heb dat niet door ! Ook andersom niet ! Ik had het laatst eens dat een vrouw voorstelde ergens te wandelen , elkaar te ontmoeten en te kletsen . “ Niet als date hoor ! “ schreef ze nog in haar bericht . Nee! Zo had ik dat ook nog geen seconde gezien . Op bepaalde gespreksonderwerpen was er wat aansluiting en dat kan prettig zijn. Achteraf bleek het anders : ze wilde even peilen of ik misschien …..wellicht voor haar , maar nee ik was hèt niet voor haar. Even scannen, vragen naar wie ik ben en wat ik doe, om vervolgens te denken: nee. Hoe kom je daar achter , zou je dan misschien vragen ? Ik voel dat al snel op de eerste plaats en veder bij het afscheid viel mij het lauwe “ misschien tot ziens “ op. Ik voldeed niet en dus was de interesse over . Zoals ik al heel goed aangevoeld had, toen zij in haar Feest stapte , om weer naar huis te rijden. Het ging zoals ik al wist: ik hoorde nooit meer wat van die vrouw. Dat was klip en klaar: contact en vriendschap was niet de beoeling voor haar.

Nog maar pas geleden maakte ik mee dat het ècht andersom was: ik ging bij een vrouw op de koffie, wat praten en wandelen met haar en mijn beste vriendje hond . Dat dacht ik althans! Zo reed ik daar naar toe! Zonder spanning, die ik wel kende als ik vroeger eens een date had. Wat er gebeurde ?! Toen de koffie op was en zij broodjes stond te bakken , zei zij dat ze het wèl zag als date . Ik kom echt van een andere planeet ! Dat zei ik niet maar het rijmt op date .

In mijn laatste betaalde baan, zei een jonge vrouw met een lichte verstandelijke beperking wel eens “jij ben gek jij!” met een brede lach. Op dat punt was zij nog niet zo verstandelijk beperkt misschien? Ik ben gek ja! Niet gek, maar niet zoals “het heurt heur”. Anders, niet doorsnee of als ik lang geleden wel eens een date had , hoorde ik een paar keer “je bent bijzonder” .

Verrek joh! Ik denk nu opeens aan kinderen op de kleuterschool; toen er nog een kleuterschool was;

toen jongens nog jongens waren en meisjes gewoon meisjes. De tijd dat als je een jongetje speelde met een meisje, hij wel op haar zou zijn! Daar werd om gelachen, totdat het jongetje het begrepen had: dan ging hij voetballen of vechten met andere jongetjes. Dàt is hèt! Als je 50 jaar later een vrouw op de thee vraagt, zul je wel wat van haar willen. Och ja verhip! Ik vergeet dat steeds, want ik….ik ben ik.