“Vertel je vakantieverhalen!” Dat kwam ik ergens tegen. Waarschijnlijk reclame in de mailbox . Ja, zeker! Een bedrijf dat na de zomervakantie korting geeft op jouw fotoboek.

Het zit er weer op de vakantie! Of moet het nog beginnen? Ik weet het niet. Ik ben in de war, maar psychiatrisch wel gezond. De vakantie begon al vroeg dit jaar: met een vriendin ging ik samen, vlak voor de vakantie nog ergens eten. Daarna ging de boel op slot en was het heerlijk rustig op straat! Dan is het toch vakantie? meestal wèl ; als het aanzienlijk rustiger is dan normaal, zit de meute in Frankrijk, Spanje, Turkije , Kroatie of desnoods in Oostenrijk.

Klopt dat wel? Wat was er nou, op 16 maart van dit jaar? Verroest! Dan is het geen vakantie en nu weet ik het weer: het was iets met thuis werken en iets dat we samen onder controle moesten krijgen. Jij weet het vast wel.

Vakantieverhaal summer 2020

Tussen 2 haakjes en ik wil niet flauw doen, maar moet dat geen “zomer 2020” zijn? Vast een typefout.

Mijn vakantieverhaal was soms wel spannend, maar niet om daar een fotoboek van te maken. Vakantiedromen had ik wèl maar daar heb ik geen foto’s van. Ik had best een weekje Normandie gewild, om maar eens iets te noemen. “Misschien in september, als de scholen weer beginnen en iedereen aan het werk is” , hoor ik mezelf nog zeggen. Nog even en het is alweer herfstvakantie. Die kinderen zullen ook wel moe zijn nu. Ze moeten zo hard leren tegenwoordig. Even een kikkertje wegwerken uit mijn keeltje. Mijn spreekwoordelijk keeltje natuurlijk hè. Ik tik deze tekst op een toetsenbord, hoewel een radio – blog ook leuk zou zijn. Kaarsje erbij, glas alcoholvrij bio bier en fijn luisteren.